Καινή Διαθήκη
«Φρόντισε με επιμέλεια να παραστήσεις τον εαυτό σου δόκιμον στον Θεό, ως εργάτη που δεν έχει το παραμικρό να ντρέπεται, ο οποίος ορθοτομεί τον λόγο της αλήθειας.»
(Β’ Τιμ. 2:15)
Στο εδάφιο αυτό ο απ. Παύλος υπονοεί ότι η κατανόηση της Αγίας Γραφής δεν είναι πάντοτε εύκολη. Ο Τιμόθεος θα έπρεπε να είναι «εργάτης… ο οποίος να ορθοτομεί τον λόγο της αλήθειας». Η λέξη «εργάτης» αναφέρεται πολύ συχνά σε σκληρή σωματική εργασία. Η αλληγορική γλώσσα που χρησιμοποίησε ο απ. Παύλος δείχνει ότι για να μπορεί κανείς να αντιληφθεί τη σωστή διδασκαλία, την ισορροπημένη θεολογική αλήθεια, πολύ συχνά απαιτεί σκληρή εργασία.
Με την σειρά αυτή «Μεταπτυχιακών Μαθημάτων Ευαγγελικής Θεολογίας» θέλουμε να βοηθήσουμε τα μέλη και τους φίλους της εκκλησίας μας «προς τον ΚΑΤΑΡΤΙΣΜΟΝ… εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού…» (Εφεσ.4:12)
Στην παραδοσιακή συστηματική θεολογία, ο όρος «εσχατολογία» χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να αναφερθεί στη διδασκαλία της Αγίας Γραφής που αφορά τη δεύτερη έλευση του Χριστού. Όταν όμως μιλούμε για την εσχατολογική προσέγγιση του aπ. Παύλου, πρέπει να επεκτείνουμε τον όρο ώστε να συμπεριλάβουμε πολύ περισσότερα από τη δεύτερη έλευση του Χριστού. Όπως, λοιπόν, θα δούμε, ο απ. Παύλος προσέγγισε ό,τι αφορούσε τον Χριστό, από την πρώτη έως και τη δεύτερη έλευσή Του με βάση την εσχατολογία.
Όταν ο Ιωάννης έγραψε το βιβλίο της Αποκάλυψης, οι αναγνώστες του είχαν ανάγκη μια νέα προοπτική. Η πρώτη εκκλησία αντιμετώπισε το διωγμό από την ισχυρή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Πολλοί Χριστιανοί άρχισαν να το βλέπουν αυτό ως ήττα. Όμως ο Ιωάννης ενθάρρυνε τους αναγνώστες του να βρουν παρηγοριά κι εμπιστοσύνη στην νίκη που απέκτησε ο Ιησούς με την ανάστασή του. Ήθελε να καταλάβουν ότι κι αν ακόμη πέθαιναν ως μάρτυρες, αυτό δεν θα σήμαινε το τέλος της ιστορίας τους. Στο τέλος, ο Ιησούς θα ολοκλήρωνε την βασιλεία του, και κάθε πιστός κάθε εποχής θα συμμετείχε στην νίκη του. Αυτό είναι το νόημα του βιβλίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη.