Γ. Τα Επερχόμενα Γεγονότα (4:1-16:20)

Το όραμα αποκαλύπτει επερχόμενα γεγονότα τα οποία βρίσκονταν ακόμη στο μέλλον την εποχή του Ιωάννη. Αποτελείται από τέσσερις σειρές με πιο μικρότερα οράματα:

• οι επτά σφραγίδες,

• οι επτά σάλπιγγες,

• οι επτά ιστορίες και

• οι επτά φιάλες.

Ανακεφαλαίωση έχουμε όταν μια μετέπειτα περικοπή επαναλαμβάνει μια προηγούμενη περικοπή.

Η «Ανακεφαλαίωση» είναι στην πραγματικότητα πολύ συνηθισμένη στην βιβλική προφητεία.

Για παράδειγμα, τα οράματα του Ιωάννη αναφέρονται σ’ αυτό που ονομάζουμε τελική κρίση, τρεις διαφορετικές φορές.

– Στο κεφ. 6:12-17, το οποίο αποτελεί τμήμα των επτά σφραγίδων,

– Στο κεφ. 11:15, που είναι μέρος του οράματος με τις επτά σάλπιγγες,

– Στο κεφ. 15:1, που είναι μέρος του οράματος με τις επτά φιάλες

1. Οι Επτά Σφραγίδες (4:1-8:1)

• Στο κεφ. 4:1-11 περιγράφεται μια σκηνή στην αίθουσα του ουράνιου θρόνου του Θεού

– Ο Θεός κάθεται στον θρόνο του και τον προσκυνούν ουράνια όντα – και τα τέσσερα που περιγράφει ο Ιωάννης με κάποια λεπτομέρεια.

– είκοσι-τέσσερις πρεσβύτερους που βρίσκονταν γύρω από τον θρόνο του Θεού

– Το ουράνιο όραμα συνεχίζεται στο κεφ. 5:1-14. Ο Θεός κρατά ένα βιβλίο στο δεξί του χέρι (Γεν. 49:9-10).

• Το δεύτερο μέρος του οράματος των επτά σφραγίδων είναι το άνοιγμα των ίδιων των σφραγίδων στο κεφ. 6:1-8:1 στην Αποκάλυψη.

Οι πρώτες τέσσερις σφραγίδες ελευθέρωσαν τους γνωστούς τέσσερις καβαλάρηδες της «Αποκάλυψης»

α. Όταν ανοίχτηκε η πρώτη σφραγίδα, ένα καβαλάρης επάνω σε άσπρο άλογο έφερε την κατάκτηση στα έθνη.

β. Η δεύτερη σφραγίδα φανέρωσε έναν καβαλάρη επάνω σε ένα φλεγόμενο κόκκινο άλογο, αντιπροσωπεύοντας τη σφαγή.

γ. Η τρίτη σφραγίδα παρουσίασε έναν καβαλάρη πάνω σε ένα μαύρο άλογο το οποίο αντιπροσώπευε τον λιμό.

δ. Και η τέταρτη σφραγίδα παρουσίασε έναν καβαλάρη που ονομαζόταν Θάνατος, ο οποίος οδηγούσε ένα χλωμό άλογο και αντιπροσώπευε τον θάνατο από ξίφος, λιμό, πληγές και άγρια θηρία.

ε. Όταν ανοίχτηκε η πέμπτη σφραγίδα, ο Ιωάννης είδε ένα όραμα με τους Χριστιανούς μάρτυρες στον ουρανό.

στ. Όταν ανοίχτηκε η έκτη σφραγίδα, όλη η γη γεύτηκε την κρίση του Θεού

Μεταξύ του ανοίγματος της έκτης και της έβδομης σφραγίδας, υπάρχει μια παρένθεση στο κεφ. 7. (Αποκ. 7:9)

• το άνοιγμα της έβδομης σφραγίδας αναφέρεται στο κεφ. 8:1. Όμως αντί για ένα μεγαλειώδης τέλος, υπάρχει απλώς σιωπή.

2. Οι Επτά Σάλπιγγες (8:2-11:19)

Το όραμα των επτά σαλπίγγων είναι δομημένο παρόμοια με το όραμα των επτά σφραγίδων

Οι πρώτες τέσσερις σάλπιγγες που ηχούν στο κεφ. 8:2-13 σηματοδοτούν κρίσεις μέσω των αγγελικών στρατευμάτων σε τέσσερις κύριες περιοχές της δημιουργίας.

Αυτές οι έξι πρώτες σάλπιγγες ακολουθούνται από μια παρένθεση σε δύο μέρη στο κεφ. 10:1-11:14.

• ο Ιωάννης έλαβε ένα βιβλίο που περιείχε προφητικά μηνύματα, και του δόθηκε εντολή να τα φάει.

• Το δεύτερο μέρος της παρένθεσης στο όραμα του Ιωάννη σχετίζεται με δύο μάρτυρες που πέθαναν για χάρη του ευαγγελίου.

Μετά την παρένθεση, ο έβδομος άγγελος ηχεί την έβδομη σάλπιγγα στο κεφ. 11:15-19, κλείνοντας εδώ τη σειρά αυτών των οραμάτων.(Αποκ. 11:15)

• Η έβδομη σάλπιγγα εισάγει τη λατρεία που θα λάβει χώρα στην αίθουσα του θρόνου του Θεού όταν η νίκη του πάνω από κάθε βασιλεία της γης θα είναι πλήρης και θα αποδώσει την τελική του κρίση σε όλη τη δημιουργία.

3. Οι Επτά Ιστορίες (12:1 – 14:20)

Οι επτά ιστορίες απεικονίζουν την πνευματική διαμάχη μεταξύ του Σατανά και του λαού του Θεού. Βασικοί συμβολικοί χαρακτήρες:

• Ο πρώτος συμβολικός χαρακτήρας είναι μια έγκυος γυναίκα ντυμένη με τον ήλιο. Αντιπροσωπεύει τον πιστό Ισραήλ.

• Ο δράκος, που βρίσκεται στο κεφ. 12:3-17 παρουσιάζεται ως ο ίδιος ο Σατανάς

• θηρίο της θάλασσας που αναφέρεται στο κεφ. 13:1-10 συμβολίζει τις πολιτικές δυνάμεις που αντιτίθενται στη βασιλεία του Ιησού Χριστού.

• θηρίο – που ανεβαίνει από τη γη. Η ιστορία αυτή βρίσκεται στο κεφ. 13:11-18 Υπηρετούσε το θηρίο της θάλασσας.

• 144,000 πιστοί οι οποίοι ανήκουν στον Θεό, στο κεφ. 14:1-5.

• τρεις άγγελοι με μηνύματα και βρίσκεται στο κεφ. 14:6-11 μεταφέρουν το μήνυμα ότι το ευαγγέλιο του Χριστού θα θριαμβεύσει πάνω σε κάθε αντίθετη βασιλεία.

• Μετά τους αγγελιοφόρους, ο Ιωάννης πρότρεψε το λαό του Θεού να εμμένει (Αποκ.14:12-13)

• Ο Υιός του Ανθρώπου (14:14-20): ο Χριστός.

4. Οι Επτά Φιάλες (κεφ. 14-16)

Το όραμα των επτά φιαλών παρουσιάζει επτά αγγέλους οι οποίοι χύνουν τις επτά χρυσές φιάλες της οργής του Θεού στους κακούς. Η έβδομη φιάλη ενεργοποίησε την τελική καταστροφή των κακών.

 

ΙΙ. ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

• Η εισαγωγή στο κεφ1:1-8.

• Το όραμα του Χριστού στο κεφ. 1:9-3:22

• Το όραμα για τα μελλοντικά γεγονότα στο κεφ. 4:1-16:21

• Το όραμα που περιγράφει την τιμωρία της Μεγάλης Πόρνης στο κεφ. 17:1-21:8

• Το όραμα της νύφης, της συζύγου του Αρνίου στο κεφ. 21:9-22:5.

• Το συμπέρασμα στο κεφ. 22:6-21.

Τα τέσσερα μεγάλα οράματα στο κύριος μέρος του βιβλίου της Αποκάλυψης εισάγονται το καθένα με την υπενθύμιση ότι ο Ιωάννης ήταν «σε πνευματική έκσταση». Ο Ιωάννης με συνέπεια χρησιμοποιούσε τη φάση αυτή για να σημειώσει την έναρξη των νέων τμημάτων στο κύριο μέρος του βιβλίου του. (Αποκ. 1:10, 4:2, 17:3, 21:10)

Α. Εισαγωγή του βιβλίου της Αποκάλυψης (1:1-8)

• πρόλογος στο κεφ. 1:1-3 ο οποίος τονίζει την θεϊκή εξουσία του βιβλίου.

• χαιρετισμός, όπου ο Ιωάννης συστήνει τον εαυτό του και τους παραλήπτες του βιβλίου του.

• δοξολογία στον Θεό, η οποία έμμεσα δείχνει κάποιες από τις βασικές ανησυχίες των παραληπτών του.

Β. Το Όραμα του Χριστού (1:9 – 3:22)

1. Η Περιγραφή του Χριστού (1:9-20) Πριν την περιγραφή του Ιησού,

• ο Ιωάννης εξέφρασε την ενότητά του με τους παραλήπτες του.

• Ο Ιωάννης τονίζει επίσης ότι έλαβε το όραμα αυτό ενώ ήταν «σε πνευματική έκσταση».

Η περιγραφή του Ιωάννη για τον Ιησού

• ο «υιός του ανθρώπου» ο οποίος περπατούσε ανάμεσα σε επτά λυχνίες.

• ο Ιησούς ήταν μεγαλειώδης, ένδοξος και δυνατός.

2. Επιστολές προς τις Επτά Εκκλησίες (κεφ. 2-3)

Ο Χριστός απεύθυνε επιστολές προς τις επτά εκκλησίες που βρίσκονταν στη Μικρά Ασία.

• Έφεσο

• Σμύρνη

• Πέργαμο

• Θυάτειρα

• Σάρδεις

• Φιλαδέλφεια

• Λαοδίκεια.

Σε γενικές γραμμές, οι επιστολές αυτές ακολουθούν όλες το ίδιο βασικό μοτίβο, με μικρές σχετικά διαφορές στη σειρά. Το μοτίβο αυτό περιέχει πολλά στοιχεία που μοιάζουν με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης:

• απευθύνεται προς καποια εκκλησία

• περιγραφή του Χριστού

• διαβεβαίωση της εκκλησίας

• αξιολόγηση της εκκλησίας

• υποσχέσεις ευλογιών και

• απειλές των καταρών,

• προτροπή υπακοής

α Η εκκλησία της Εφέσου (2:1-7)

Στην επιστολή αυτή, ο Ιωάννης σύστησε τον Ιησού ως εκείνον που κρατά τα επτά αστέρια στο δεξί του χέρι καθώς περπατά ανάμεσα σε επτά χρυσές λυχνίες.

Είχαν αξιέπαινο ζήλο για τη σωστή διδασκαλία, και δεν ανέχονταν την κακή συμπεριφορά.

Ο Ιησούς τους είπε ότι είχαν ξεχάσει την πρώτη τους αγάπη.

β. Η εκκλησία της Σμύρνης (2:8-11)

Ξεκινάει με την περιγραφή του Ιησού ως «τον Πρώτο και τον Έσχατο, ο οποίος πέθανε και έζησε ξανά.»

Αυτή είναι μία από τις δύο μοναδικές επιστολές που δεν περιλαμβάνει κανέναν έλεγχο για λάθη.

Αντιμετώπιζε σοβαρό διωγμό, ίσως εξαιτίας των άπιστων Ιουδαίων.

γ. Η εκκλησία της Περγάμου 2:12-17

Ο Χριστός «έχει ένα κοφτερό δίκοπο ξίφος». (Αποκ. 2:13-14)

δ. Η εκκλησία των Θυάτειρων (2:18-29)

Ο Ιωάννης περιέγραψε τον Ιησού ως φωτιά, με μάτια σαν φλόγα φωτιάς και πόδια σαν χαλκολίβανο. (Αποκ. 2:19-20)

Δεν είχε χάσει την πρώτη της αγάπη για τον Χριστό. Όμως ανέχονταν την ψευδοδιδασκαλία μια συγκεκριμένης γυναίκας, την οποία ο Ιησούς υποτιμητικά την ονόμασε «Ιεζάβελ».

ε. Η εκκλησία των Σάρδεων ο Ιωάννης αναφέρεται στα επτά Πνεύματα και στα επτά αστέρια που ήταν στο χέρι του Ιησού. Η αξιολόγησή του για την εκκλησία αυτή ήταν σοβαρή. (Αποκ. 3:1-3)

στ. Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας

Ο Ιωάννης σύστησε τον Ιησού ως εκείνον που κρατάει το κλειδί του Δαβίδ.

Τα λόγια του Ιησού στην εκκλησία αυτή ήταν θετικά, όμως περιείχαν και μια υπονοούμενη προειδοποίηση. (Αποκ. 3:8)

ζ. Η εκκλησία της Λαοδίκειας

Ο Ιωάννης περιέγραψε τον Ιησού ως εκείνον του οποίου τα λόγια είναι το τελικό Αμήν, δηλαδή, ο Ιησούς είναι η ύψιστη εξουσία.

Η αξιολόγησή τους ήταν πολύ αρνητική. (Αποκ. 3:15-16)

Η εκκλησία αυτή είχε ανάγκη να μετανοήσει, αλλιώς ο Ιησούς θα την απέρριπτε.

 

ΙΙΙ. Το Λογοτεχνικό Πλαίσιο

Α. Η Προφητεία

Προκειμένου να βγάλουμε νόημα από το βιβλίο της Αποκάλυψης, ένα από τα σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε σωστά το λογοτεχνικό του είδος.

Το είδος του βιβλίου της Αποκάλυψης μπορεί να χαρακτηριστεί γενικά ως προφητεία. Στην πραγματικότητα, ο απόστολος Ιωάννης το ονόμασε προφητεία στο κεφ. 1:3.

1. Τα Χαρακτηριστικά της βιβλικής προφητείας

α. Συνηθισμένες μορφές της προφητείας στην Παλαιά Διαθήκη ήταν

• μηνυτήρια αγωγή

• ένα μήνυμα επίπληξης προς το λαό του Θεού

• ένα όραμα κρίσης επάνω στους εχθρούς του

• μια διακήρυξη ευλογίας για υπακοή

• υπόσχεση δικαίωσης για όσους ήταν πιστοί στη διαθήκη

• διακήρυξη του σχεδίου του Θεού για λύτρωση • συνομιλία μεταξύ του προφήτη και του Θεού

• πρόβλεψη των μελλοντικών γεγονότων.

Από πολλές απόψεις, οι προφητείες του αποστόλου Ιωάννη στο βιβλίο της Αποκάλυψης λειτούργησαν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης.

β. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της προφητείας της Παλαιάς Διαθήκης είναι ότι χρησιμοποιούνται συχνά εικόνες για να μεταδοθεί το μήνυμά της. Ο όρος «εικόνα» τον χρησιμοποιούμε με μια πλατιά έννοια. Αναφερόμαστε σε περιγραφές πραγμάτων με τρόπο που υποκινούν φανταστικές εμπειρίες αισθήσεων.

Το βιβλίο της Αποκάλυψης κάνει συχνή χρήση τέτοιων εικόνων. (Αποκ.1:15-16) Το βιβλίο της Αποκάλυψης δανείζεται πολλές από τις εικόνες του από την Παλαιά Διαθήκη.

2. Οι Εκπληρώσεις των Προφητών

α. Πρώτα, ότι οι προφητείες μπορούν να εκπληρωθούν με έναν άμεσο τρόπο.

Οι προφητείες μπορούν να εκπληρωθούν άμεσα όταν τα γεγονότα που προβλέπουν γίνονται όπως αναφέρονται.

β. Δεύτερον, μπορεί να υπάρξει μια από τις δυο ενδεχόμενες εκπληρώσεις της προφητείας.Μια από τις δυο ενδεχόμενες εκπληρώσεις συμβαίνει ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται οι άνθρωποι στην προφητεία.

γ. Τρίτον, οι προφητείες μπορούν να έχουν τυπολογικές εκπληρώσεις. Για τους σκοπούς αυτής της διάλεξης, θα ορίσουμε ως τυπολογικά: «τη μεταχείριση βιβλικών χαρακτήρων, θεσμών ή γεγονότων στη Γραφή ως «οιωνούς» που προεικονίζουν μελλοντικούς ανθρώπους, θεσμούς ή γεγονότα».

Β. Αποκαλυπτική Λογοτεχνία

1. Τα Χαρακτηριστικά της Βιβλικής Αποκαλυπτικής Λογοτεχνίας

Στις διαλέξεις αυτές, θα ορίσουμε ως βιβλική αποκαλυπτική λογοτεχνία: «Την ακραία συμβολική λογοτεχνία η οποία αφορά θεϊκές αποκαλύψεις, που συνήθως λαμβάνονται μέσω ιδιωτικών αποκαλύψεων, σχετικά με φυσικές, υπερφυσικές και θεϊκές πραγματικότητες και την επιρροή που έχουν στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον».

α. Πρώτα, ας δούμε το γεγονός ότι η βιβλική αποκαλυπτική λογοτεχνία είναι άκρως συμβολική. Το σύμβολο είναι ένα σημάδι ή μια αναπαράσταση που δείχνει σε κάτι πέρα από τον εαυτό του. (Αποκ.1:20)

Η βιβλική αποκαλυπτική λογοτεχνία λοιπόν χρησιμοποιεί πολύ συχνά συμβολισμούς. Κάποια σύμβολα είναι:

• περιγραφικά,

• να απεικονίσει κάποιο στοιχείο

• παραδοσιακές αναπαραστάσεις πραγμάτων ή ιδεών

Ο σκοπός των συμβόλων δεν ήταν να φέρουν σύγχυση στους αναγνώστες του Ιωάννη, αλλά να επικοινωνήσουν την αλήθεια με έναν συναρπαστικό και αξέχαστο τρόπο.

β. Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό της Βιβλικής αποκαλυπτικής λογοτεχνίας είναι ότι αναφέρει θεϊκές αποκαλύψεις.

γ. Τρίτον, οι θεϊκές αποκαλύψεις που περιέχονται στην βιβλική αποκαλυπτική λογοτεχνία έχουν δοθεί μέσω ατομικών αποκαλύψεων.

δ. Το τέταρτο χαρακτηριστικό της βιβλικής αποκαλυπτικής λογοτεχνίας που θα αναφέρουμε είναι ότι ασχολείται με συμβάντα ανάμεσα σε φυσικές, υπερφυσικές και θεϊκές πραγματικότητες.

• Η λέξη «φυσικό» αναφέρεται στο σύμπαν στο οποίο ζούμε

• Η λέξη «υπερφυσικό» αναφέρεται στον κόσμο πέρα από τη φύση.

• Τέλος, η λέξη «θεϊκό», αναφέρεται στο Θεό και στις ενέργειές του.

Σε όλη τη Παλαιά και την Καινή Διαθήκη βλέπουμε σε διάφορες περιστάσεις πνευματικές δυνάμεις να επηρεάζουν την ιστορία του κόσμου. (Β’ Βασι. 6:15-17)

Η βιβλική αποκαλυπτική λογοτεχνία εστιάζει κυρίως στα θέματα αυτά.

ε. Τέλος, ένα πέμπτο χαρακτηριστικό της βιβλικής αποκαλυπτικής λογοτεχνίας είναι ότι περιγράφει την επιρροή των φυσικών, των υπερφυσικών και των θεϊκών βασιλείων στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Το βιβλίο της Αποκάλυψης αφαιρεί το πέπλο από αυτές για να μας επιτρέψει να δούμε το παγκόσμιο σχέδιο του Θεού να φέρει τη σωτηρία μέσα στην ιστορία μέσω του Ιησού Χριστού.

2. Η Ιστορική Ανάπτυξη

Πολλά στοιχεία που χαρακτηρίζονται βιβλική αποκαλυπτική λογοτεχνία επίσης εμφανίζονται στα αρχαιότερα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

Η περίοδος που ακολουθεί αμέσως το κλείσιμο της Παλαιάς Διαθήκης ονομάζεται συχνά η «μεσοδιαθηκική περίοδος» επειδή γράφτηκε μετά την Παλαιά Διαθήκη και πριν από την Καινή. Στο διάστημα αυτό, η αποκαλυπτική λογοτεχνία αναπτύχθηκε πλήρως σε ένα ξεχωριστό είδος,

Τα αποκαλυπτικά κείμενα της Καινής Διαθήκης γράφονται με ένα τρόπο παρόμοιο με τα μεσοδιαθηκικά αποκαλυπτικά κείμενα. Το κείμενο της Καινής Διαθήκης που αποτελεί το καλύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα της τελικής ανάπτυξης των βιβλικών αποκαλυπτικών κειμένων είναι το βιβλίο της Αποκάλυψης.