Β. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΙΝΘΟ
Όπως θα δούμε, πολλά απ’ αυτά τα προβλήματα προέρχονταν από μια παρανόηση της εσχατολογίας του Παύλου, ότι δηλαδή ο Χριστός είχε φέρει τη μελλοντική εποχή, την εποχή της σωτηρίας και της ζωής. Πολλοί από τους Κορίνθιους είχαν φτάσει στο σημείο να πιστεύουν ότι αυτοί στην πραγματικότητα είχαν λάβει περισσότερες μελλοντικές ευλογίες από οποιονδήποτε άλλον, ότι είχαν ήδη λάβει τις υπέρτατες ευλογίες του Θεού.
1. Διαταραγμένες σχέσεις
α. Αντιπαλότητες
Ο Παύλος έλαβε μια αναφορά που έλεγε ότι οι πιστοί στην Κόρινθο είχαν στραφεί ο ένας εναντίον του άλλου, ταυτιζόμενοι με όποιον από τους αποστόλους είχαν σε μεγαλύτερη εκτίμηση.
“Θέλω να πω ότι ο καθένας σας λέει κάτι διαφορετικό. Ο ένας λέει: «Εγώ είμαι του Παύλου», ο άλλος: «Εγώ είμαι του Απολλώ», ένας άλλος: «Εγώ είμαι του Κηφά» και κάποιος άλλος: «Εγώ είμαι του Χριστού»” (Α’ Κορινθίους 1:12).
β. Προσφυγές στα δικαστήρια
“Επιτέλους, ποιος είναι ο Παύλος; Και ποιος είναι ο Απολλώς; Είναι απλώς υπηρέτες του Θεού που σας οδήγησαν στην πίστη. Καθένας από μας κάνει το έργο που του ανέθεσε ο Κύριος… Γιατί κανένας δεν μπορεί να βάλει άλλο θεμέλιο εκτός από αυτό που υπάρχει και που είναι ο Ιησούς Χριστός” (Α’ Κορινθίους 3:5,11).
“Και μόνο το γεγονός ότι έχετε δίκες μεταξύ σας αποτελεί ήδη πλήρη αποτυχία σας. Γιατί δεν προτιμάτε να είστε οι αδικημένοι; Γιατί δεν προτιμάτε να ζημιώνεστε; Αντίθετα, εσείς αδικείτε και ζημιώνετε άλλους, και μάλιστα αδερφούς;” (Α’ Κορινθίους 6:7-8)
γ. Η φτώχεια στην Κόρινθο
Αυτή η έλλειψη ενδιαφέροντος του ενός για τον άλλο ήταν φανερή και στον τρόπο που μεταχειρίζονταν τους φτωχούς στο Δείπνο του Κυρίου.
“Ακούω, λοιπόν, πως όταν συναθροίζεστε δεν τελείτε σωστά το δείπνο του Κυρίου. Γιατί, ο καθένας βιάζεται να φάει το δείπνο που έχει φέρει μαζί του, και έτσι άλλοι μένουν νηστικοί ενώ άλλοι μεθάνε” (Α’ Κορινθίους 11: 21-22).
δ. Η φτώχεια στην Ιερουσαλήμ
Η Κορίνθιοι απέτυχαν να συγκεντρώσουν χρήματα για να ανακουφίσουν τους φτωχούς πιστούς της Ιερουσαλήμ, κάτι που είχαν υποσχεθεί να κάνουν.
“Πάνω σ’ αυτό σας δίνω τη γνώμη μου: Αυτό συμφέρει σ’ εσάς, που από πέρυσι αρχίσατε πρώτοι όχι μόνο να κάνετε, αλλά και να θέλετε αυτό το έργο. Τώρα, ολοκληρώστε αυτό το έργο, ώστε, όπως υπήρξε η πρόθυμη βούλησή σας, έτσι να πραγματοποιηθεί και η εκτέλεσή του ανάλογα με τις δυνατότητές σας” (Β’ Κορινθίους 8:10-11).
2. Προβλήματα σεξουαλικής φύσεως
Πολλοί Χριστιανοί στην Κόρινθο πίστευαν ότι, επειδή ο Χριστός είχε έρθει, τα θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς δεν είχαν πλέον ιδιαίτερη σημασία.
Κάποιοι πιστοί έφθαναν στο αντίθετο άκρο, επιλέγοντας την ασκητική ζωή και τη σεξουαλική αποχή ακόμα και μέσα στο γάμο.
“Αλλά για ν’ αποφεύγεται η πορνεία, κάθε άντρας πρέπει να έχει τη δική του γυναίκα, και κάθε γυναίκα πρέπει να έχει το δικό της άντρα. Στη γυναίκα του πρέπει ν’ αποδίδει ο άντρας το συζυγικό του χρέος• το ίδιο και η γυναίκα στον άντρα της. Η γυναίκα δεν εξουσιάζει το σώμα της η ίδια, αλλά ο άντρας της• παρόμοια και ο άντρας δεν εξουσιάζει το σώμα του ο ίδιος, αλλά η γυναίκα του. Μη στερείτε ο ένας τον άλλο, παρά μόνο πρόσκαιρα και έπειτα από κοινή συμφωνία για να αφοσιωθείτε στη νηστεία και στην προσευχή. Μετά όμως πρέπει πάλι να σμίγετε για να μην πέφτετε στους πειρασμούς του σατανά εξαιτίας της αδυναμίας σας” (Α’ Κορινθίους 7:2-5).
Κάποιοι στην εκκλησία φαίνεται να υιοθετούσαν την άποψη μιας απόλυτης ελευθερίας στα θέματα σεξουαλικών σχέσεων.
“Κυκλοφορεί η φήμη ότι παρουσιάστηκαν ανάμεσά σας περιπτώσεις πορνείας, και μάλιστα τέτοιου είδους που δεν τη συναντάει κανείς ούτε στους ειδωλολάτρες, να συζεί δηλαδή κάποιος με τη μητριά του. Κι εσείς, αντί να λυπηθείτε βαθιά, ώστε αυτός που διέπραξε κάτι τέτοιο να απομακρυνθεί από την εκκλησία, είστε περήφανοι για τον εαυτό σας!” (Α’ Κορινθίους 5:1-2)
