Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΑΓΗΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ
Ας διαβάσουμε το ανάγνωσμά μας για το πρωινό αυτό. Το μήνυμά μας σήμερα έχει τίτλο “Ο κόσμος της σαγήνης και ο πιστός”. Το μήνυμα βασίζεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης 18 εδ.2-7.
Και μετά ταύτα είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχεν εξουσίαν μεγάλην, και η γη εφωτίσθη εκ της δόξης αυτού, και έκραξε δυνατά μετά φωνής μεγάλης, λέγων· Έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η μεγάλη, και έγεινε κατοικητήριον δαιμόνων και φυλακή παντός πνεύματος ακαθάρτου και φυλακή παντός ορνέου ακαθάρτου και μισητού· διότι εκ του οίνου του θυμού της πορνείας αυτής έπιον πάντα τα έθνη, και οι βασιλείς της γης επόρνευσαν μετ’ αυτής και οι έμποροι της γης επλούτησαν εκ της υπερβολής της εντρυφήσεως αυτής. Και ήκουσα άλλην φωνήν εκ του ουρανού, λέγουσαν· Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής· διότι αι αμαρτίαι αυτής έφθασαν έως του ουρανού, και ενεθυμήθη ο Θεός τα αδικήματα αυτής. (Η Αποκάλυψη του Ιωάννη 18:1-5)
Ξέρω έναν ποιμένα-φίλο μου που αποφάσισε να ξοδέψει ένα απόγεμα ολόκληρο στον σκουπιδότοπο της πόλης μαζί με την κόρη του. Κάλεσε την κόρη του, πήγε με το φορτηγάκι στον σκουπιδότοπο, πάρκαρε στην άκρη, κάθισαν εκεί και έδωσε στην 7χρονη κόρη του ένα χαρτί και ένα μολύβι και της ζήτησε να καταγράψει κάθε τι το οποίο έβλεπε μπροστά της..
Υπήρχε μια παλιά πλαστική πισίνα, υπήρχαν κάποιες καρέκλες του κήπου, ένα παλιό μπάρμπεκιου, παλιές κούκλες, ποδήλατα χαλασμένα, skateboard, παιχνιδάκια κοριτσίστικα όπως κάποια ψυγεία, κάποια πιάτα.. όλα τα πράγματα που θα επιθυμούσε να έχει ένα νεαρό κοριτσάκι αλλά βέβαια καινούρια…
Και καθώς επέστρεφαν πίσω στο σπίτι συνέβη να περάσουν δίπλα από ένα μεγάλο φορτηγό το οποίο είχε πρεσαρισμένα αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο που ήτανε πια σιδερικά… Και βέβαια το θέμα της συζήτησης ήταν το θέμα των υλικών πραγμάτων. Και καθώς ήταν μέσα στο ωραίο αυτοκίνητό τους της είπε “Κορίτσι μου καταλαβαίνεις πως μια μέρα αυτό το ωραίο αυτοκίνητό μέσα στο οποίο βρισκόμαστε και οδηγούμε θα καταλήξει να γίνει ένα τέτοιο κομμάτι από σίδερο. Και αυτό το αυτοκίνητο προς τα εκεί πηγαίνει, αυτός είναι ο προορισμός του”… Και αυτή ήταν μια μέρα που θα την θυμόταν η κόρη του για πάρα πάρα πολλά χρόνια.
Γιατί κάθε τι το οποίο έχουμε και είναι υλικό, μια μέρα θα γίνει σκουπίδι και άχρηστο. Όλα τα πράγματα τα οποία έχουν αιχμαλωτίσει την προσοχή μας θα καταλήξουν σε κάποιο σκουπιδότοπο της πόλης. Και όλα αυτά τα πράγματα τα οποία μας έχουν κυριέψει στη ζωή μας θα καταλήξουν στα σκουπίδια. Και αυτό που σας είπα είναι απλά μια μικρή εικόνα για μια μεγαλύτερη πραγματικότητα που δείχνει το “προς τα πού τα πάντα οδεύουν”. Η ανθρώπινη ιστορία δεν θα συνεχίζει να επαναλαμβάνεται συνεχώς αλλά τα πάντα περιμένουν εκείνη την τρομερή ημέρα της κρίσης του Θεού. Και δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά κεφάλαια που περιγράφουν τόσο δυνατά αυτή την ημέρα της κρίσης από αυτό το κεφάλαιο στην Αποκάλυψη, το κεφάλαιο 18. Και νομίζω ότι είμαστε κυρίως, οι άνθρωποι που ζούμε είτε στην Αμερική είτε γενικά στη Δύση που χρειάζεται να ακούσουμε το κεφάλαιο αυτό και το μήνυμα αυτό. Αλλά πάρα πολλοί από εμάς πιστεύουν ότι ο κόσμος θα συνεχίσει για πάντα, όμως βλέπετε ότι ο απόστολος Ιωάννης στα εδάφια τα οποία διαβάσαμε στην αρχή από την Αποκάλυψη, έρχεται να πει ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.
Θα ήθελα λοιπόν σήμερα να εστιάσουμε στο κεφάλαιο 18 και ιδιαίτερα στο εδάφιο 4, όπου λέει ο απόστολος Ιωάννης ᾽Εξέλθετε ἐξ αὐτῆς ὁ λαὸς μου, διὰ νὰ μὴ συγκοινωνήσητε εἰς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς, καὶ νὰ μὴ λάβητε ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς·. Θα ήθελα λοιπόν να ασχοληθούμε με αυτό: Τί σημαίνει αυτή η κλήση “Εξέλθετε-βγείτε έξω”;
Το πρώτο που θα ήθελα να δούμε είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε αυτή την εντολή “Εξέλθετε” δηλαδή “Βγείτε έξω”, την ακούμε να αντηχεί σε όλη την Παλαιά διαθήκη. Την ακούμε στην Γένεση κεφ.12 ο Θεός λέει στον Αβραάμ “’Εξελθε”- “Βγες από την χώρα σου”, έξω από την συγγένειά σου, έξω από τον οίκο του πατρός σου…
Αλλά είναι ενδιαφέρον ότι ο Στέφανος στο μήνυμά του στις Πράξεις Αποστόλων κεφ.7 ουσιαστικά επαναλαμβάνει αυτό που είχε ειπωθεί τότε από τον Θεό στον Αβραάμ. Και μιλάει για την εντολή που προηγήθηκε εκείνης της εντολής…και αυτή είχε να κάνει με το ότι έπρεπε να “εξέλθουν”. Και στις Πράξεις Αποστόλων κεφ.7 εδάφια 2-4 ο Στέφανος έρχεται να περιγράψει ποια είναι αυτή η εντολή που προηγήθηκε της εντολής που δόθηκε στον Αβραάμ. Ας ακούσουμε από το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων κεφ.7 εδάφια 2 εώς 4: .
”Ο δε είπεν· Άνδρες αδελφοί και πατέρες, ακούσατε. Ο Θεός της δόξης εφάνη εις τον πατέρα ημών Αβραάμ ότε ήτο εν τη Μεσοποταμία, πριν κατοικήση εν Χαρράν, και είπε προς αυτόν· Έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου, και ελθέ εις γην, την οποίαν θέλω σοι δείξει.
Τότε εξελθών εκ της γης των Χαλδαίων κατώκησεν εν Χαρράν· και εκείθεν μετά τον θάνατον του πατρός αυτού μετώκισεν αυτόν εις την γην ταύτην, εις την οποίαν σεις κατοικείτε τώρα·
(Πράξεις των Αποστόλων 7:2-4)
Διαβάζουμε ότι υπάρχει μία εντολή που δόθηκε στον Αβραάμ που ήταν”Έξελθε-Βγες έξω από την Ουρ των Χαλδαίων” αλλά αυτό που λέει ο Στέφανος είναι ότι ο Αβραάμ δεν βγήκε ολοκληρωτικά, -πήγε μέχρι τη Χαράν- δεν είναι ακόμα η Γη της επαγγελίας. Και τότε έχουμε αυτή η εντολή που συναντάμε στην Γένεση κεφ.12:1, που ο Θεός του λέει “Τί περιμένεις; Βγες έξω-Έξελθε!” για δεύτερη φορά. Με άλλα λόγια δύο φορές ο Αβραάμ ακούει αυτή την εντολή “Έξελθε”. Γιατί;
Δείχνει ότι ο Αβραάμ δίσταζε να βγει έξω, πήγαινε σιγά-σιγά. Δείχνει ότι με ένα τρόπο βολικό ταυτίστηκε πάνω στη γη στην οποία ζούσε και δεν ήθελε να βγει. Και αν διαβάσουμε προσεκτικά το τέλος του κεφαλαίου 7 θα δούμε ότι τελικά ήταν ο Θεός που τον έβγαλε, τον τράβηξε έξω.
Υπάρχει μια δεύτερη φορά στην οποία ακούμε αυτή τη διπλή εντολή, αυτή τη διπλή “προστακτική”: “Έξελθε-Έξελθε” και είναι το περιστατικό με το Λωτ όταν καλείται να βγει από τα Σόδομα και τα Γόμορρα στη Γένεση κεφ.19: 12-17 (ετοιμαστείτε να μετακινηθείτε σε πολλά σημεία στη Γραφή σας για μια Βιβλική θεολογία του “Έξελθε”!):
Και είπον οι άνδρες προς τον Λωτ, Έχεις εδώ άλλον τινά; γαμβρόν υιούς ή θυγατέρας ή όντινα άλλον έχεις εν τη πόλει, εξάγαγε αυτούς εκ του τόπου·
διότι ημείς καταστρέφομεν τον τόπον τούτον, επειδή η κραυγή αυτών εμεγάλυνεν ενώπιον του Κυρίου· και απέστειλεν ημάς ο Κύριος διά να καταστρέψωμεν αυτόν.
Εξήλθε λοιπόν ο Λωτ και ελάλησε προς τους γαμβρούς αυτού, τους μέλλοντας να λάβωσι τας θυγατέρας αυτού, και είπε, Σηκώθητε, εξέλθετε εκ του τόπου τούτου· διότι καταστρέφει ο Κύριος την πόλιν. Αλλ’ εφάνη εις τους γαμβρούς αυτού ως αστεϊζόμενος.
Και ότε έγεινεν αυγή, εβίαζον οι άγγελοι τον Λωτ, λέγοντες· Σηκώθητι, λάβε την γυναίκα σου και τας δύο σου θυγατέρας, τας ευρισκομένας εδώ, διά να μη συναπολεσθής και συ εν τη ανομία της πόλεως.
Επειδή δε εβράδυνεν, οι άνδρες πιάσαντες την χείρα αυτού και την χείρα της γυναικός αυτού και τας χείρας των δύο θυγατέρων αυτού, διότι εσπλαγχνίσθη αυτόν ο Κύριος, εξήγαγον αυτόν και έθεσαν αυτόν έξω της πόλεως.
Και ότε εξήγαγον αυτούς έξω, είπεν ο Κύριος, Διάσωσον την ζωήν σου· μη περιβλέψης οπίσω σου, και μη σταθής καθ’ όλην την περίχωρον· διασώθητι εις το όρος, διά να μη απολεσθής.
(Γένεσις 19:12-17)
Προσέξτε το εδάφιο 14: Ο Λωτ μιλάει στους γαμπρούς του, σ’ αυτούς που παντρεύτηκαν τις κόρες του και τους λέει “Εξέλθετε-Βγείτε” και… αυτοί άρχισαν να γελούν: ”Τί μας λες τώρα, είμαστε τόσα χρόνια καλά βολεμένοι εδώ πέρα, δεν πρόκειται ποτέ εδώ τίποτα κακό να συμβεί”.
Αλλά βλέπουμε ότι το πρόβλημα δεν το είχαν μόνο οι γαμπροί του αλλά και ο ίδιος ο Λωτ, γιατί διαβάζουμε ότι όταν ξημέρωσε οι άγγελοι πηγαίνουν στον Λωτ και του λένε “Ξύπνα-Τι κάνεις-Σήκω-Βγες έξω-Πάρε και την κόρη σου και τη γυναίκα σου”. Βλέπετε ξανά δυο φορές η εντολή: Ο Λωτ στους γαμπρούς του και μετά οι άγγελοι στον Λωτ “Βγείτε έξω-Έξελθε”. Θυμάστε ότι ο Λωτ διάλεξε να μείνει στα Σόδομα και Γόμμορα επειδή του φάνηκε σαν να είναι “ο κήπος της Εδέμ”. Ο Λωτ λοιπόν εδώ βλέπουμε να διστάζει και στο εδάφιο 16 λέει “επειδή εβράδυνεν” δηλαδή επειδή αργούσε, οι άγγελοι άρπαξαν το χέρι του και τον τράβηξαν. Και βλέπετε όπως είδαμε για τον Αβραάμ ότι ο Θεός τον έβγαλε, το ίδιο βλέπουμε εδώ, ότι οι άγγελοι ουσιαστικά -με την βία θα λέγαμε- τους τράβηξαν το χέρι και εκείνοι τους έβγαλαν έξω. Βλέπετε του ήταν τόσο δύσκολο να αφήσει αυτόν τον τόπο στον οποίο υπήρχε τόση οικονομική ευημερία και ασφάλεια και όλα ήταν ωραία.
Kαι ο Θεός τους λέει, “δεν θα κοιτάξετε πίσω όταν θα φύγετε”, αλλά η γυναίκα του Λωτ δεν άντεξε και κοίταξε και έγινε στήλη άλατος. Σκεφτήκατε ποτέ γιατί στήλη άλατος; Γιατί το μόνο το οποίο έμεινε στα Σόδομα μετά την καταστροφή ήταν λόφοι και βουνά από αλάτι. Η γυναίκα του Λωτ έγινε αυτό το οποίο υπεραγαπούσε… Σαν τα Σόδομα έγινε γιατί σαν τα Σόδομα ήταν. Αν δεν έβγαιναν από τα Σόδομα θα κρίνονταν και η γυναίκα του Λωτ κρίθηκε, γιατί αν και βγήκε…δεν βγήκε ολοκληρωτικά.
Και στην Έξοδο κεφ.6 στα εδάφια 6-9, ξανά έχουμε αυτή την διπλή εντολή “Έξελθε-Έξελθε”, που ουσιαστικά ο Θεός τους λέει “Όταν θα είμαι έτοιμος να σας βγάλω από τη γη της Αιγύπτου να είστε έτοιμοι για να βγείτε”, αλλά θυμάστε ο Ισραήλ όταν βγήκε στην έρημο τι ήθελαν; Να επιστρέψουν ξανά πίσω, στην ασφάλεια της Αιγύπτου… Και βλέπετε και με τον Αβραάμ και τον Λωτ και τους Ισραηλίτες ξανά και ξανά, βλέπετε πόσο θέλανε να μείνουν εκεί που έχει ασφάλεια και βολή.
Είναι ενδιαφέρον να ακούσουμε τον τρόπο με τον οποίο περιγράφει ο Ιεζεκιήλ τα Σόδομα:
Ιεζεκιήλ κεφ.16: εδάφια 49-50:
Ιδού, αύτη ήτο η ανομία της αδελφής σου Σοδόμων, υπερηφανία, πλησμονή άρτου και αφθονία τρυφηλότητος, αυτής και των θυγατέρων αυτής· τον πτωχόν δε και τον ενδεή δεν εβοήθει και υψούντο και έπραττον βδελυρά ενώπιόν μου· όθεν, καθώς είδον ταύτα, ηφάνισα αυτάς.
Βλέπετε δεν ήταν απλά η ανηθικότητα στα Σόδομα αλλά ήταν αυτή η ανεμελιά που ερχόταν μέσα από την βολή και μέσα από την άνεση και την ευημερία. Αυτή η ανεμελιά…που τελικά τί τους έκανε; Να εμπιστεύονται στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους και όχι στον Θεό. Και όταν ο Ισραήλ βρισκόταν εξόριστος στην Βαβυλώνα ξανακούμε την ίδια διπλή προστακτική “Βγες-βγες” στον Ιερεμία κεφ.51 στα εδάφια 6 και 45:
Ιερεμίας 51:6: Φύγετε εκ μέσου της Βαβυλώνος και διασώσατε έκαστος την ψυχήν αυτού· μη απολεσθήτε εν τη ανομία αυτής· διότι είναι καιρός εκδικήσεως του Κυρίου· ανταπόδομα αυτός ανταποδίδει εις αυτήν.
45: Λαέ μου, εξέλθετε εκ μέσου αυτής και σώσατε έκαστος την ψυχήν αυτού από της οργής του θυμού του Κυρίου·
Εβδομήντα χρόνια ζει ο Ισραήλ στη Βαβυλώνα και εκεί βολεύτηκαν, τακτοποιήθηκαν και τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψουν πίσω στη γη τους. Αλλά προσέξτε ξανά, όπως ο Αβραάμ, ο Λωτ, ο Ισραήλ (πριν) πρέπει δυο φορές να τους πει ο Θεός “Βγείτε έξω-Βγείτε έξω” γιατί δεν θέλανε να φύγουνε.
Μπορούμε να διαβάσουμε τον Ησαΐα κεφ.52 εδ11 που λέει “Εξέλθετε-εξέλθετε” δηλαδή “Βγείτε έξω-βγείτε έξω” από την Βαβυλώνα. Και στην πραγματικότητα είναι αυτές οι δύο περικοπές από τον Ησαΐα και τον Ιερεμία που είναι το πλαίσιο πίσω από την περικοπή την οποία διαβάζουμε και μελετούμε σήμερα στην Αποκάλυψη κεφ.18. Όπως λοιπόν στην Π.Διαθήκη ο Θεός ξανά και ξανά καλεί τον λαό του να βγει μέσα από αμαρτωλά μέρη μέσα στα οποία βρήκε ασφάλεια, όλες αυτές οι εντολές στην Παλαιά Διαθήκη προεικονίζουν αυτή την εντολή που θα τη δούμε στην Καινή Διαθήκη.
Έτσι λοιπόν στην Αποκάλυψη κεφ.18:4 τους λέει “᾽Εξέλθετε ἐξ αὐτῆς ὁ λαὸς μου, διὰ νὰ μὴ συγκοινωνήσητε εἰς τὰς ἁμαρτίας αὐτῆς, καὶ νὰ μὴ λάβητε ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς·” με άλλα λόγια αυτό το οποίο μας λέει είναι ότι πρέπει να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από τον αμαρτωλό κόσμο ώστε να μην κριθούμε μαζί με τον κόσμο. Αλλά πρέπει να δούμε τί σημαίνει τώρα για μας αυτή η εντολή να “Εξέλθουμε”. Γιατί στο παρελθόν ως τώρα στην Π.Διαθήκη υπήρχε ένας σαφής γεωγραφικός προσδιορισμός, έπρεπε να βγούνε από ένα συγκεκριμένο τόπο, που ήταν αμαρτωλός, αλλά ήταν ένας συγκεκριμένος τόπος από τον οποίο έπρεπε να φύγουν.
Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι αυτό εδώ είναι μία προφητεία που κάποια στιγμή στο μέλλον θα εκπληρωθεί, όπου ο Ισραήλ θα βγει από την Βαβυλώνα (στην οποία θα εν τω μεταξύ θα ξαναβρεθεί) και θα πάει πίσω στη γη του. Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι σωστό, γιατί στην Π.Διαθήκη διαβάζουμε στον Ιερεμία και στα άλλα μέρη την προφητεία ότι η Περσία θα κατατροπώσει την Βαβυλώνα και ότι η Βαβυλώνα δεν θα ξαναϋπάρξει.
Με άλλα λόγια μέσα στην αφήγηση της Π.Διαθήκης διαβάζουμε ότι αυτή η κρίση θα λάβει χώρα και θα είναι τελεσίδικη. Προσέξτε δεν είναι μια κρίση η οποία αφορά το “τότε” και λέει ότι δεν θα ξαναεγερθεί η Βαβυλώνα πια.
Θα διαβάσουμε τον Ιερεμία κεφ.51 εδ.62-64 ας τα ακούσουμε:
62 τότε θέλεις εἰπεῖ, Κύριε, σὺ ἐλάλησας κατὰ τοῦ τόπου τούτου, διὰ νὰ ἐξολοθρεύσῃς αὐτόν, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῷ, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, ἀλλὰ νὰ ἦναι ἐρήμωσις αἰωνία.
63 Καὶ ἀφοῦ τελειώσῃς ἀναγινώσκων τὸ βιβλίον τοῦτο, θέλεις δέσει ἐπ’ αὐτὸ λίθον καὶ ῥίψει αὐτὸ εἰς τὸ μέσον τοῦ Εὐφράτου·
64 καὶ θέλεις εἰπεῖ, Οὕτω θέλει βυθισθῆ ἡ Βαβυλών, καὶ δὲν θέλει σηκωθῆ ἐκ τῶν κακῶν, τὰ ὁποῖα ἐγὼ θέλω φέρει ἐπ’ αὐτήν· καὶ οἱ Βαβυλώνιοι θέλουσιν ἐξασθενήσει. Μέχρι τούτου εἶναι οἱ λόγοι τοῦ ῾Ιερεμίου.
Με άλλα λόγια αυτή η προφητεία εκπληρώθηκε στην Π.Διαθήκη όταν οι Πέρσες νικούν τους Βαβυλώνιους, εκεί τελειώνει η Βαβυλώνα. Άρα λοιπόν δεν μπορούμε να την διαβάσουμε κυριολεκτικά ότι κάποια στιγμή ο Ισραήλ θα πάει στη Βαβυλώνα κτλ δεν μπορούμε να διαβάσουμε δηλαδή ότι θα έρθει πίσω από το σύγχρονο Ιράκ.
Η Βαβυλώνα τώρα έχει μία οικουμενική διάσταση, θυμηθείτε τι είναι η Βαβυλώνα στην Π.Διαθήκη: Είναι α)ο τόπος της εξορίας, β)ο τόπος στον οποίο οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με τον πειρασμό της συμμόρφωσης με τον κόσμο και γ) το μέρος στο οποίο ο λαός του Θεού διώκεται όταν δεν συμμορφώνεται με τις νόρμες τις εποχής. Άρα ο κόσμος ολόκληρος είναι ένα είδος Βαβυλώνας σήμερα. Με άλλα λόγια η Βαβυλώνα συμβολίζει κάτι, είναι ένα σύμβολο του σύγχρονου κόσμου.
Έτσι λοιπόν εάν πάμε στην Αποκάλυψη κεφ. 17 βεβαιωνόμαστε εκεί ότι όταν μιλάει για Βαβυλώνα δεν αναφέρεται σε ένα γεωγραφικό τόπο. Κοιτάξτε στο κεφ.17 της Αποκάλυψης εδ.1 περιγράφει την Βαβυλώνα:
1 § “Καὶ ἦλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας, καὶ ἐλάλησε μετ’ ἐμοῦ, λέγων μοι· ᾽Ελθέ, θέλω σοὶ δείξει τὴν κρίσιν τῆς πόρνης τῆς μεγάλης τῆς καθημένης ἐπὶ τῶν ὑδάτων τῶν πολλῶν”
Αυτή δεν είναι η εικόνα μια πόλης που κάθεται σε ένα τεράστιο σωσίβιο μέσα στον ωκεανό… είναι ένα σύμβολο, είναι συμβολική η γλώσσα. Πώς το γνωρίζουμε; Πρώτα απ ‘όλα στο Αποκάλυψη κεφ. 17 εδ.3 είναι “καθήμενη πάνω σε ένα κόκκινο θηρίο”. Δεν είναι εδώ κάποιο…”ροντέο” που καβαλάς τις αγελάδες ή τα άγρια ζώα… Στην πραγματικότητα για το νερό στο οποίο την βλέπουμε να κάθεται (εδ. 15) λέει ότι είναι: Τὰ ὕδατα, τὰ ὁποῖα εἶδες, ὅπου ἡ πόρνη κάθηται, εἶναι λαοὶ καὶ ὄχλοι καὶ ἔθνη καὶ γλῶσσαι.
Με άλλα λόγια η Βαβυλώνα εδώ είναι ένα σύμβολο για τον κόσμο της αμαρτίας. Και ο Ιωάννης λέει “βγείτε έξω από τη Βαβυλώνα ώστε να μην συγκοινωνείτε στις αμαρτίες της και να μην λάβετε τις πληγές της”. Άρα λοιπόν πρέπει να απομονωθούμε από τον κόσμο πνευματικά ή μήπως και φυσικά-γεωγραφικά, δηλαδή να φύγουμε με τον ίδιο τρόπο που ο Αβραάμ, ο Ισραήλ βγήκαν;
Αλλά επειδή είπαμε ότι η Βαβυλώνα πια είναι όλος ο κόσμος είναι δύσκολο να πιστεύουμε ότι γεωγραφικά μπορούμε να βγούμε, όπου και να πάμε τη Βαβυλώνα βρίσκουμε… Δηλαδή δεν υπάρχει έθνος ή τόπος ή μέρος προς το οποίο να μπορούμε να φύγουμε και να πάμε ώστε να υπακούσουμε αυτή την εντολή, να βγούμε απ’ τη Βαβυλώνα.
Ξέρω ένα ζευγάρι νιόπαντρο μερικά χρόνια πριν, ζούσαν σε μια πόλη στο Δυτικό κόσμο και είχαν κουραστεί από το έγκλημα που υπήρχε εκεί και από τις απαιτήσεις τις ζωής και αποφάσισαν να απομονωθούν, να πάνε σε ένα σύμπλεγμα νησιών νότια της Αμερικής, στα Folkland. Και ήταν όλα τόσα ήρεμα εκεί πέρα, γαλήνια, παντού έβλεπες εκεί προβατάκια στα λιβάδια… Και ξαφνικά θα θυμάστε ότι κηρύχθηκε εκεί ο πόλεμος μεταξύ της Αγγλίας και Αργεντινής και έγινε εκεί…ο κακός χαμός.
Δεν υπάρχει γεωγραφικός τόπος να ξεφύγεις, δηλαδή ακόμα και για έναν άπιστο… Να πάω κάπου -που λέμε- να βρω την ηρεμία μου, δεν υπάρχει τέτοιος τόπος… Θυμηθείτε τι λέει ο Παύλος στην Α΄Προς Κορινθίους κεφ.5 εδ.9-10:
9 § Σᾶς ἔγραψα ἐν τῇ ἐπιστολῇ νὰ μὴ συναναστρέφησθε μὲ πόρνους,
10 καὶ οὐχὶ διόλου μὲ τοὺς πόρνους τοῦ κόσμου τούτου ἤ μὲ τοὺς πλεονέκτας ἤ ἅρπαγας ἤ εἰδωλολάτρας· ἐπειδὴ τότε πρέπει νὰ ἐξέλθητε ἀπὸ τοῦ κόσμου.
Τους λέει: “Σας είπα να μην συναναστρέφεσθε με τους αμαρτωλούς, δεν εννοούσα ούτε τους ασεβείς αυτού του κόσμου και με όλους τους αμαρτωλούς και τους ειδωλολάτρες, γιατί αν αυτό εννοούσα” -λέει ο Παύλος- “θα έπρεπε να είχατε βγει από αυτό τον κόσμο”. Δηλαδή θα έπρεπε να πας στο διάστημα ή στο φεγγάρι ή κάπου αλλού, δηλαδή δεν γίνεται.
Όμως στην επιστολή Β’ Προς Κορινθίους κεφ.6 εδ.17 ο Παύλος κάνει μία παραπομπή στον Ησαΐα κεφ.51 στο ίδιο σύμπλεγμα στο οποίο αναφερθήκαμε πριν, λέει:
17 Διὰ τοῦτο. ᾽Εξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ μὴ ἐγγίσητε ἀκάθαρτον, καὶ ἐγὼ θέλω σᾶς δεχθῆ,
Είναι στην Κόρινθο και τους λέει “Βγείτε έξω από την Κόρινθο” αλλά δεν σημαίνει “να κάνεις τις βαλίτσες σου και να αναχωρήσης από την πόλη”, αλλά εννοεί μέσα από το κακό που κυριαρχει σ’αυτή την πόλη. Στην Π.Διαθήκη αυτό είχε μία γεωγραφική αναφορά, έπρεπε να βγουν από ένα τόπο που λεγόταν Βαβυλώνα, αλλά εδώ βλέπουμε ότι έχει μια άλλη αναφορά όπως χρησιμοποιείται στην Αποκάλυψη. Είναι να βγούμε έξω από την αμαρτία που υπάρχει στην Κόρινθο, που υπάρχει στην Βαβυλώνα. Άρα λοιπόν το σημείο εδώ είναι ότι δεν καλούμαστε να διαχωριστούμε γεωγραφικά, τοπογραφικά, φυσικά αλλά πνευματικά.
Πώς όμως γίνεται αυτό; Τί είδους είναι οι αμαρτίες αυτές που καταγράφει εδώ η Αποκάλυψη από τις οποίες πρέπει να βγούμε; Τί μάθαμε από τον Αβραάμ, τον Λωτ, τον Ισραήλ; Ότι πρέπει να διαχωρίσουμε τη θέση μας και να μην εμπιστευόμαστε την ασφάλεια που προσφέρει αυτός ο κόσμος, όπως ένας άπιστος το κάνει.
Ακούστε στην Αποκάλυψη 18 εδ. 3: “διότι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς ἔπιον πάντα τὰ ἔθνη”
Και Αποκάλυψη 17 εδ. 2: “μετὰ τῆς ὁποίας ἐπόρνευσαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ ἐμεθύσθησαν οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείας αὐτῆς.”
Κατά κάποιο τρόπο μέθυσαν, δηλαδή μέθυσαν με τη Βαβυλώνα. Σκεφτείτε τί σου κάνει το μεθύσι…τουλάχιστον τρία πράγματα. Πρώτον αμβλύνει την επιθυμία σου να αρνηθείς τον πειρασμό, όλες οι αντιστάσεις σου κάμπτονται και ό,τι πειρασμός είναι μπροστά σου εύκολα πέφτεις λεία του.
Το δεύτερο είναι ότι τυφλώνει τους ανθρώπους ως προς τις δικές τους ανασφάλειες και έχουν άγνοια του κινδύνου. Στην Αμερική υπάρχει μια διαφήμιση όπου είναι ένας τύπος μεθυσμένος ο οποίος πιστεύει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα, περπατάει πάνω σε ένα κτίριο…έχει φτάσει στην άκρη και συνεχίζει να πηγαίνει προς τα έξω (πετάει σχεδόν) λέγοντας “έλα μωρέ θα τα καταφέρω”. Άρα λοιπόν το μεθύσι μας κάνει να μην μπορούμε να καταλάβουμε τον κίνδυνο.
Ένα άλλο πράγμα που το μεθύσι κάνει είναι ότι μας ναρκώνει και δεν μπορούμε να νιώσουμε την κρίση που έρχεται, με άλλα λόγια… πριν σε εκτελέσουνε σου λέγανε πιες κάτι για να μην φοβάσαι, τον θάνατο, την εκτέλεση…
Άρα λοιπόν τί είναι αυτό το μεθύσι με το κρασί της Βαβυλώνας; Το πρώτο πράγμα είναι ότι “πίνοντας Βαβυλώνα” κάμπτονται οι αντιστάσεις μας προς στον πειρασμό, που η Βαβυλώνα η ίδια μας δίνει. Η επιρροή του κόσμου γύρω μας… Δεύτερο, ότι η Βαβυλώνα μας τυφλώνει και δεν καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο που μας απειλεί, δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι ο Θεός είναι η μόνη μας ασφάλεια και εξασφάλιση. Τρίτο ότι το “μεθύσι με Βαβυλώνα” ναρκώνει τους ανθρώπους για να μην έχουν συναίσθηση του φόβου της κρίσης που έρχεται.
Δείτε πώς η Αποκάλυψη εκθέτει αυτή την τάση του ανθρώπου να στηρίζει την ασφάλειά του στον κόσμο. Κοιτάξτε το κεφάλαιο 18. εδ.9:
9 § Καὶ θέλουσι κλαύσει αὐτὴν καὶ πενθήσει δι’ αὐτὴν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, οἱ πορνεύσαντες καὶ κατατρυφήσαντες μετ’ αὐτῆς, ὅταν βλέπωσι τὸν καπνὸν τῆς πυρπολήσεως αὐτῆς,
Και το εδάφιο 19:
19 Καὶ ἔβαλον χῶμα ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὑτῶν καὶ ἔκραζον κλαίοντες καὶ πενθοῦντες, λέγοντες· Οὐαί, οὐαί, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, ἐν ᾗ ἐπλούτησαν ἐκ τῆς ἀφθονίας αὐτῆς πάντες οἱ ἔχοντες πλοῖα ἐν τῇ θαλάσσῃ· διότι ἐν μιᾷ ὥρᾳ ἠρημώθη.
Οι άνθρωποι κλαίνε γιατί η κρίση πάνω στη Βαβυλώνα νιώθουν ότι είναι η κρίση που θα ‘ρθει επάνω σ’ αυτούς. Αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο κλαίνε. Λέει το εδάφιο 19 ότι πλούτισαν μέσα από τα δικά της τα πλούτη. Και το εδάφιο 9 λέει ότι είναι θλιμμένοι γιατί βλέποντας την κρίση πάνω στην Βαβυλώνα νιώθουν ότι κάθε τι πάνω στο οποίο στήριξαν την ασφάλεια και την βολή τους, όλα αυτά πάνε να χαθούν.
Αλλά δείτε ότι δεν έχει μόνο την έννοια του μεθυσιού αλλά και της νάρκωσης. Δείτε ότι στο τέλος του εδαφίου 23 μιλάει για την φαρμακεία ότι ουσιαστικά τους δίνει μια ουσία μέσα από την οποία τους ναρκώνει. (ὅτι ἐν τῇ φαρμακείᾳ σου ἐπλανήθησαν πάντα τὰ ἔθνη). Έτσι λοιπόν αυτό το “μεθύσι με Βαβυλώνα” μας κάνει να μη φοβόμαστε την ερχόμενη κρίση, αφαιρεί την επιθυμία να αντιστεκόμαστε στον κόσμο και μας τυφλώνει ώστε να μην μπορούμε να δούμε το πόσο ευάλωτοι και τρωτοί είμαστε.
Οι άνθρωποι θρηνούν βλέποντας και ακούγοντας για την κρίση του κόσμου επειδή έθεσαν όλη τους την εξασφάλιση, την στήριξαν πάνω στον κόσμο αυτό. Γι’ αυτό λοιπόν θρηνούν καθώς και για την επερχόμενη κρίση.
Η αμαρτία της Βαβυλώνας είναι η “αυτοπεποίθηση” είναι το να πιστέψω ότι τα καταφέρνω μόνος μου με τα δικά μου μέσα. Είναι η αυτοπεποίθηση αντί το να στρέψω την πεποίθησή μου πάνω στον Θεό. Πιστεύουν οι άνθρωποι στην δική τους ικανότητα να εξασφαλίσουν ασφάλεια -και ότι κρατούν το πεπρωμένο τους στα χέρια τους- και όχι στον Θεό. Αυτό λοιπόν τους κάνει να ζουν με αμεριμνησία όπως τα Σόδομα.
Αυτή λοιπόν είναι η αμαρτία από την οποία πρέπει να βγούμε: το να αναπαυθούμε μέσα σε μία ψευδή εξασφάλιση που μας υπόσχεται ο κόσμος και στην οποία χαιρόμαστε με ανεμελιά. Ο Ιωάννης μας λέει ότι σκοπός σου δεν πρέπει να είναι να δοξάσεις τον εαυτό σου αλλά να δοξάσεις τον Θεό. Αν διαβάσουμε την Αποκάλυψη ξανά και ξανά ακούγεται “Η Βαβυλώνα η μεγάλη-Η Βαβυλώνα η μεγάλη”, “ο κόσμος ο μεγάλος”, αλλά η Γραφή μας λέει ότι μόνο ο Θεός είναι μεγάλος. Στον Τίτο κεφ.2:13 διαβάζουμε “τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν”. Όταν λοιπόν εστιάζουμε στον άνθρωπο και στην ανθρώπινη δύναμη ξεχνούμε και υποτιμούμε τον Θεό.
Ο Μαρτίνος Λούθηρος είπε: “Ότι κερδίζει την καρδιά σου, σε ότι η καρδιά σου στρέφεται και εμπιστεύεται, εκεί βρίσκει εξασφάλιση, εκεί είναι ο Θεός σου”. Αυτή λοιπόν η ανεμελιά… Έτσι λοιπόν η κρίση είναι, “διαχωριστείτε από τον κόσμο” ώστε να μην βρίσκετε εξασφάλιση εκεί που ο κόσμος βρίσκει και κριθείτε σαν τον κόσμο. Να λοιπόν τί σημαίνει ότι δεν είμαστε εκ του κόσμου, ότι διαχωριζόμαστε απ’ τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος βρίσκει εξασφάλιση και έτσι δεν θα κριθούμε.
Νέοι : όταν οι φίλοι σας κάνουν κάτι, που ξέρετε ότι δεν είναι σωστό, το κάνετε και εσείς μαζί τους ή όχι; Ίσως νιώσεις ότι “αν δεν το κάνω θα είμαι παράξενος” κλπ… “Σίγουρα είναι πιο εύκολο και βολικό να ταυτιστώ με αυτό που κάνουν όλοι δίπλα μου”. “Εξέλθετε-Εξέλθετε”, μην συγκοινωνείτε στις αμαρτίες της για να μην γευτείτε τις πληγές της Βαβυλώνας.
Ένας φίλος μου περιγράφει την κοσμικότητα με τον εξής τρόπο. Κοσμικότητα είναι οτιδήποτε μια συγκεκριμένη κοινωνία κάνει, ώστε να κάνει την αμαρτία να μοιάζει φυσιολογική και την δικαιοσύνη παράξενη. Όταν διαβάζουμε τις Γραφές μας νιώθουμε κάπως παράξενοι; όταν προσευχόμαστε; Μήπως βρίσκουμε το να ερχόμαστε στην εκκλησία και να υπηρετούμε τον Θεό ότι είναι κάτι το παράξενο; Αν ναι, μάλλον πίνουμε αρκετά από το ποτήρι της Βαβυλώνας, τα δικά της φάρμακα, τα ναρκωτικά μπαίνουν μέσα μας. “Χωρισθήτε-Εξέλθετε” από τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος αυτός βρίσκει εξασφάλιση για να μην κριθείτε μαζί του.
Στο κεφάλαιο 18 λοιπόν οι άνθρωποι θρηνούν γιατί χάνουν την εξασφάλισή τους αλλά και γιατί ξέρουν ότι έρχεται η κρίση τους. Στην Α’ Ιωάννου κεφάλαιο 2: 15 διαβάζουμε τα εξής:
15 Μὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον μηδὲ τὰ ἐν τῷ κόσμῳ. ᾽Εὰν τις ἀγαπᾷ τὸν κόσμον, ἡ ἀγάπη τοῦ Πατρὸς δὲν εἶναι ἐν αὐτῷ·
16 διότι πᾶν τὸ ἐν τῷ κόσμῳ, ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου δὲν εἶναι ἐκ τοῦ Πατρός, ἀλλ’ εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου.
17 Καὶ ὁ κόσμος παρέρχεται καὶ ἡ ἐπιθυμία αὐτοῦ· ὅστις ὅμως πράττει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
Είμαστε σαν αυτούς τους βασιλιάδες και τους εμπόρους που διαβάζουμε στην Αποκάλυψη κεφάλαιο 18 ή χαιρόμαστε με τον Θεό που έρχεται να κρίνει και να δικαιώσει. Προσέξτε πώς περιγράφονται αυτοί που ακολουθούν και μεθούν με το μεθύσι της Βαβυλώνας. Στο κεφάλαιο 17 εδάφιο 2 διαβάζουμε τα εξής:“ἐπόρνευσαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς “
Προσέξτε τον τρόπο με τον οποίο μιλάει
“καὶ ἐμεθύσθησαν οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείας αὐτῆς.”
“Οι κατοικούντες της γής…” μα γιατί αυτοί ονομάζονται “κατοικούντες της γής…”; Εμείς οι χριστιανοί πού κατοικούμε, στον αέρα; Προσέξτε στην Προς Εβραίους διαβάζουμε ότι είμαστε πάροικοι και παρεπίδημοι, περαστικοί στην γη. Πάντοτε στην Αποκάλυψη “οι κατοικούντες την γην” και οι “κατοικούντες επί την γην”, αναφέρεται στους ειδωλολάτρες. Γιατί αυτοί ονομάζονται οι “κατοικούντες την γην”; Γιατί δεν μπορούνε να δούνε τίποτα πέρα από αυτή την γη, αυτή η γη είναι το παν γι’ αυτούς, είναι η ασφάλειά τους. Αλλά οι χριστιανοί δεν γαντζώνονται από τίποτα που αφορά αυτήν εδώ τη γη. Το μόνο στο οποίο γαντζώνονται είναι ο Κύριος.
Τί σημαίνει λοιπόν να είμαι πραγματικά πιστός; Σημαίνει να διαχωρίζω τον εαυτό μου απ’ τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος βρίσκει ασφάλεια και εξασφάλιση. Εμπιστεύεσαι σήμερα περισσότερο τον Χριστό ή κάτι μέσα απ’ αυτή την γη; Τον Χριστό ή την οικογένειά μας; Τον Χριστό ή τα χρήματα τα οποία έχουμε ή μπορούμε να κάνουμε; Η κρίση έρχεται, θα είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό; Όταν δούμε την κρίση θα θρηνούμε ή θα γιορτάζουμε;
Στη Λατινική Αμερική βρήκαν ένα τρόπο-μια παγίδα για να πιάνουν μαϊμούδες… Κάνουν μια τρύπα σε ένα δέντρο, παίρνουν μια καρύδα και την κόβουν στη μέση, βάζουνε ένα λαμπερό νόμισμα μέσα και βάζουν αυτή την κομμένη καρύδα μέσα στην τρύπα του δέντρου. Το νόμισμα είναι συνδεδεμένο με ένα σκοινί-καλώδιο που είναι δεμένο σε ένα καρφί, δηλαδή δεν μπορείς να το πάρεις αυτό το νόμισμα. Καθώς έρχεται η μαϊμού λέει “θα φάμε καλά”! όταν όμως πλησιάζει βλέπει το λαμπερό νόμισμα μέσα. Μάλλον για να το φτιάξανε έτσι οι μαϊμούδες πρέπει να θαμπώνονται από τα λαμπερά νομίσματα. Βάζει λοιπόν το χέρι μέσα στην καρύδα για να πιάσει το νόμισμα και καθώς το πιάνει με την σφιγμένη γροθιά της, η τρύπα στο δέντρο δεν είναι αρκετά μεγάλη για να βγάλει το χέρι και πρέπει να αφήσει το νόμισμα. Αλλά δεν το αφήνει! Το κρατάει σφιχτά, ακόμα κι όταν βλέπει να έρχονται αυτοί που έστησαν την παγίδα. Πιάνεται ενώ θα μπορούσε να αφήσει το νόμισμα ανοίγοντας τη γροθιά.
Προσέξτε, η εικόνα είναι ακριβώς η ίδια, ο άνθρωπος αυτού του κόσμου δεν αφήνει τα πράγματα αυτού του κόσμου ακόμα κι όταν βλέπει ότι η κρίση πάνω σ’ αυτόν τον κόσμο έρχεται. Η Βαβυλώνα με την γοητεία της έρχεται να μας σαγηνέψει, είναι ελκυστική όσο δεν πάει αλλά και καταστροφική το ίδιο. ΄Ετσι λοιπόν η κλήση του Θεού σήμερα είναι “Εξέλθετε”… διαχώρισε την θέση σου από τον κόσμο αυτό για να μην κριθείς μαζί με τον κόσμο αυτό. Ο Χριστός ήρθε και πέθανε για την αμαρτία μας και αναστήθηκε από τους νεκρούς ως ο Κύριος της γης και του ουρανού. Από πάντα ήταν αλλά τότε αναδείχθηκε… Πρέπει να εμπιστευτούμε σε αυτόν και όχι στον κόσμο ή σε κάτι δικό μας.
Προσέξτε στην Αποκάλυψη κεφ.18:4 λέει: “᾽Εξέλθετε ἐξ αὐτῆς ὁ λαὸς μου” … αναφέρει το ”μου”… δεν μιλάει στον κόσμο εκεί, είναι μια εντολή που αφορά εμάς τον λαό του Θεού. Τί γίνεται με αυτούς οι οποίοι δεν θα βγουν ποτέ από τη Βαβυλώνα, που δεν δείχνουν κανένα σημείο ότι εξέρχονται από την Βαβυλώνα; Δεν πρέπει να τους δίνουμε μια ψεύτικη διαβεβαίωση ότι όλα πάνε καλά, ότι γνωρίζουν τον Κύριο. Αν είναι όντως του Κυρίου θα εξέλθουν. Εμπιστέψου στον Χριστό, ταυτίσου μ’ αυτόν, μην ταυτίζεσαι με τον κόσμο, είθε λοιπόν να διαχωρίσουμε τον εαυτό μας από την ασφάλεια που ο κόσμος αυτός δίνει για να μην κριθούμε με τον κόσμο αυτό.
