Το 24ο κεφάλαιο της Γένεσης μοιάζει να έχει ως θέμα του την απόκτηση νύφης για τον απόγονο του Αβραάμ. Αν το διαβάσουμε στατικά και μονοδιάστατα θα λέγαμε ότι αφηγείται το πώς ο Ισαάκ αποκτά νύφη, την Ρεβέκκα. Όμως οι ιστορίες της Βίβλου είναι μέρος μιας μεγαλύτερης αφήγησης. Όπως εξηγεί ο Χριστός στους μαθητές στην Εμμαούς (Λουκάς 24) όλη η Παλαιά Διαθήκη έχει Αυτόν ως θέμα. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε πως ναι, το θέμα της περικοπής αυτής είναι το πώς θα βρεθεί νύφη για τον απόγονο του Αβραάμ. Αυτό όμως δεν αφορά μόνο τον Ισαάκ και την Ρεβέκκα αλλά αφορά σε τελική ανάλυση ΤΟΝ απόγονο του Αβραάμ, δηλαδή τον Χριστό και ΤΗΝ νύφη του, δηλαδή την εκκλησία. Είναι ένα ακόμη επεισόδιο που οδηγεί στην εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού ότι ο απόγονος του Αβραάμ θα φέρει ευλογία στα έθνη. Στο Γένεσις 22:17 ο Θεός επαναλαμβάνει μία ακόμη φορά αυτήν την υπόσχεση στον Αβραάμ: “ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού”. Για μία ακόμη φορά, όμως, η υπόσχεση “απειλείται”. Η Σάρα πεθαίνει. Ο Ισαάκ δεν είναι παντρεμένος. Και ο αναγνώστης αναρωτιέται μαζί με τον δούλο του Αβραάμ, άραγε θα βρεθεί γυναίκα που να είναι από τον τόπο του Αβραάμ και να θέλει να έρθει στην Χαναάν; Και τι θα γίνει εάν δεν θέλει; Το κεφ. 24 μας δείχνει το πώς ο Θεός μένει πιστός στην εκπλήρωση της υπόσχεσής Του. Ο Ισαάκ θα βρει την Ρεβέκκα. Η ιστορία συνεχίζεται! Δεν μας ξαφνιάζει λοιπόν το ότι η υπόσχεση που δοθηκε στον Αβραάμ στο κεφ. 22, επαλαμβάνεται τώρα στο κλείσιμο του κεφ. 24 ως ευλογία προς στην Ρεβέκκα. Διαβάζουμε στο εδ. 60, “Και ευλόγησαν την Ρεβέκκαν και είπον προς αυτήν, Αδελφή ημών είσαι, είθε να γείνης εις χιλιάδας μυριάδων, και το σπέρμα σου να εξουσιάση τας πύλας των εχθρών αυτού”. Όπως μας λέει ο απ. Παύλος ο απόγονος που υποσχέθηκε ο Θεός στον Αβραάμ ήταν τελικά ο Χριστός. Διαβάζουμε στην προς Γαλάτας 3:16, “Προς δε τον Αβραάμ ελαλήθησαν αι επαγγελίαι και προς το σπέρμα αυτού· δεν λέγει, Και προς τα σπέρματα, ως περί πολλών, αλλ’ ως περί ενός, Και προς το σπέρμα σου, όστις είναι ο Χριστός”
Εντύπωση προξενεί μία διατύπωση που βρίσκουμε και στην υπόσχεση στον Αβραάμ και στην Ρεβέκκα για τον απόγονό τους. Διαβάζουμε ότι αυτός θα κυριεύσει και θα εξουσιάσει τις πύλες των εχθρών του. Τι γίνεται με αυτήν την πτυχή της υπόσχεσης; Πώς εκπληρώνεται;
Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου ο απόγονος του Αβραάμ, ο Ιησούς Χριστός υπόσχεται στην εκκλησία Του δια του Πέτρου, “εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος, και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ’ αυτής” (Ματθαίος 16:18). Η υπόσχεση εκπληρώνεται στην εμπειρία της εκκλησίας! Για τον Αβραάμ και την Ρεβέκκα η υπόσχεση είχε μία εγκόσμια εφαρμογή. Για μας ανεβαίνει κλίμακα. Δεν είναι οι πύλες επίγειων εχθρών αλλά οι πύλες του Άδη, του θανάτου, του σκότους και του κακού που δεν θα μπορέσουν να σταθούν μπροστά στην πορεία της εκκλησίας προς την εκπλήρωση των σχεδίων και βουλών του Θεού.
