Γ. Η εσχατολογική εκπλήρωση του Νόμου
“Τότε, γιατί δόθηκε ο νόμος; Προστέθηκε για να φανεί πόσο πολύ παραβαίνουν οι άνθρωποι το θέλημα του Θεού. Ίσχυσε όμως ωσότου να έρθει ο απόγονος του Αβραάμ, για τον οποίο μιλούσε η υπόσχεση του Θεού. Ο νόμος δόθηκε με τη μεσολάβηση αγγέλων με το χέρι ενός μεσίτη”(Γαλάτας 3:19).
“Άλλωστε όλος ο νόμος συνοψίζεται σε μια φράση: Στο ν’ αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου” (Γαλάτας 5:14).
“Αντίθετα, ο καρπός του Αγίου Πνεύματος είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια. Τίποτε απ’ αυτά δεν καταδικάζει ο νόμος” (Γαλάτας 5: 22-23).
Ο νόμος δεν δόθηκε για να προσφέρει σωτηρία στον λαό του Θεού ή να τους ενδυναμώσει να ζήσουν μια άγια ζωή. Ο λόγος που δόθηκε ήταν για να αποκαλύψει την αμαρτία τους.
Δ. Η εσχατολογική ενότητα του πιστού με τον Χριστό
Ο Παύλος επέμεινε ότι ούτε η δικαίωση αλλά ούτε και η άγια ζωή μπορούσαν να αποκτηθούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Η δικαίωση και η άγια ζωή έπρεπε να έρθουν μέσα από την ενότητα με τον Χριστό.
“Είστε, λοιπόν, όλοι παιδιά του Θεού, αφού πιστεύετε στον Ιησού Χριστό. Κι αυτό, γιατί όσοι βαφτιστήκατε στο όνομα του Χριστού, έχετε ντυθεί το Χριστό. Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα• όλοι σας είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό. Κι αφού ανήκετε στο Χριστό, είστε απόγονοι του Αβραάμ και κληρονόμοι της ζωής, όπως την υποσχέθηκε ο Θεός” (Γαλάτας 3: 26-29).
Ο Παύλος είδε τον Χριστό ως το σπέρμα του Αβραάμ, μέσω του οποίου έρχεται η σωτηρία και επίσης ξεκαθάρισε ότι οι πιστοί λαμβάνουν όλες τις ευλογίες του Θεού μόνο αν είναι ενωμένοι με τον Χριστό.
