3. Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Η υπηρεσία του Παύλου προς την εκκλησία αποτελούσε ένα διαρκές σημείο αναφοράς για τη θεολογία του και επηρέασε σε βάθος αυτά που πίστευε.
Α. ΤΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ ΩΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Ο Χριστός ήταν Αυτός που είχε χρίσει αποστόλους για να μιλούν εκ μέρους Του με απόλυτη εξουσία στην εκκλησία.
Ο Παύλος πληρούσε μια σειρά προϋποθέσεων που ήταν απαραίτητες για το αξίωμα του αποστόλου.
Οι γνήσιοι απόστολοι του Χριστού θα έπρεπε να πληρούν τρία κριτήρια:
• Πράξεις 1:21, θα έπρεπε να τους έχει διδάξει ο ίδιος ο Χριστός στη διάρκεια της επίγειας ζωής Του.
• Πράξεις 1:22, θα έπρεπε να είχαν γίνει μάρτυρες της ανάστασης του Ιησού.
• Πράξεις 1:23-26, οι καινούργιοι απόστολοι θα έπρεπε να έχουν επιλεγεί από τον ίδιο τον Κύριο.
Τα προσόντα του Παύλου:
• Γαλάτας 1:11-18
“Πρέπει να ξέρετε, αδερφοί μου, πως το ευαγγέλιο που σας κήρυξα εγώ δεν προέρχεται από άνθρωπο. Γιατί κι εγώ ούτε το παρέλαβα ούτε το διδάχτηκα από άνθρωπο, αλλά μου το αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός.”
• Πράξεις 9:1-6
• Πράξεις 9:15
“«Πήγαινε», του λέει ο Κύριος, «γιατί αυτόν εγώ τον διάλεξα για να τον χρησιμοποιήσω ως όργανο που θα με κάνει γνωστό στα έθνη και στους άρχοντές τους, και στον ισραηλιτικό λαό.”
• Γαλάτας 2:7-8:
“Αντίθετα μάλιστα, είδαν ότι ο Θεός μού έχει αναθέσει το κήρυγμα του ευαγγελίου στους εθνικούς, όπως στον Πέτρο στους περιτμημένους. Γιατί αυτός που όρισε τον Πέτρο απόστολο για τους Ιουδαίους, όρισε κι εμένα απόστολο για τους εθνικούς.”
“Θεωρήστε τη μακροθυμία του Κυρίου μας ως ευκαιρία σωτηρίας, όπως σας έγραψε κι ο αγαπητός μας αδερφός ο Παύλος, με τη σοφία που του έδωσε ο Θεός. Το λέει άλλωστε και σ’ όλες του τις επιστολές, όταν αναφέρεται σ’ αυτό το θέμα. Υπάρχουν σ’ αυτές μερικά δυσνόητα σημεία, τα οποία οι αμαθείς και ταλαντευόμενοι τα διαστρεβλώνουν. Το ίδιο κάνουν και με την υπόλοιπη Γραφή, με αποτέλεσμα να προκαλούν την καταστροφή τους” (Β’ Πέτρου 3:15-16).
Η Καινή Διαθήκη ξεκαθαρίζει ότι ο Παύλος ήταν ένας γνήσιος απόστολος.
