ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ
O Παύλος χρησιμοποίησε την εσχατολογία του, για να διορθώσει το ακροατήριό του.
Oι Κορίνθιοι είχαν σε μεγάλο βαθμό αξιολογήσει λανθασμένα το σχέδιο των δυο εποχών. Κατά τη γνώμη τους, η παρούσα εποχή της αμαρτίας και του θανάτου είχε κατά ένα μεγάλο μέρος σταματήσει να υπάρχει αφήνοντάς τους ελεύθερους να απολαμβάνουν την πλήρη αφθονία της μελλοντικής εποχής. Το λάθος τους ήταν η «υπέρ-εκπληρωμένη» εσχατολογία.
A. ΠΙΣΤΗ
1. Ο Χριστός ως Κύριος
Οι Κορίνθιοι δεν έβλεπαν την ύψωση του Χριστού ως Κυρίου πάνω από όλους και τον Χριστό ως Σωτήρα όλων.
“Αλήθεια, ποιος σ’ έκανε εσένα ανώτερο από τους άλλους; Τι έχεις που να μην το έλαβες; Αφού, λοιπόν, το έλαβες από το Θεό, γιατί καυχιέσαι σαν να μην το είχες λάβει ποτέ ως δώρο; Εσείς όμως νιώθετε κιόλας χορτάτοι• έχετε κιόλας αποκτήσει τα προσδοκώμενα πλούτη, χωρίς εμάς τους αποστόλους• νιώθετε κιόλας σαν βασιλιάδες μέσα στο βασίλειο του Θεού! Και μακάρι να είχατε γίνει βασιλιάδες, ώστε κι εμείς να συμμεριστούμε τη βασιλική σας δόξα. Μου φαίνεται όμως πως ο Θεός σ’ εμάς τους αποστόλους έδωσε την ελεεινότερη θέση, σαν να είμαστε καταδικασμένοι να πεθάνουμε στην αρένα. Γιατί γίναμε θέαμα για τον κόσμο, για αγγέλους και γι’ ανθρώπους. Εμείς παρουσιαζόμαστε μωροί για χάρη του Χριστού, ενώ εσείς είστε σοφοί χάρη στο Χριστό• εμείς είμαστε αδύναμοι, ενώ εσείς είστε δυνατοί• εμείς είμαστε περιφρονημένοι, ενώ εσείς είστε τιμημένοι! “(Α’ Κορινθίους 4:7-10)
Έτσι, για να διορθώσει το πρόβλημα ο Παύλος τόνισε ότι η μελλοντική εποχή δεν είχε ακόμα φθάσει στην πληρότητά της. Κανείς δεν είχε «αρχίσει να βασιλεύει».
Όλοι περίμεναν την επιστροφή του Χριστού.
