ΙΙ. ΤΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
• Η εισαγωγή στο κεφ1:1-8.
• Το όραμα του Χριστού στο κεφ. 1:9-3:22
• Το όραμα για τα μελλοντικά γεγονότα στο κεφ. 4:1-16:21
• Το όραμα που περιγράφει την τιμωρία της Μεγάλης Πόρνης στο κεφ. 17:1-21:8
• Το όραμα της νύφης, της συζύγου του Αρνίου στο κεφ. 21:9-22:5.
• Το συμπέρασμα στο κεφ. 22:6-21.
Τα τέσσερα μεγάλα οράματα στο κύριος μέρος του βιβλίου της Αποκάλυψης εισάγονται το καθένα με την υπενθύμιση ότι ο Ιωάννης ήταν «σε πνευματική έκσταση». Ο Ιωάννης με συνέπεια χρησιμοποιούσε τη φάση αυτή για να σημειώσει την έναρξη των νέων τμημάτων στο κύριο μέρος του βιβλίου του. (Αποκ. 1:10, 4:2, 17:3, 21:10)
Α. Εισαγωγή του βιβλίου της Αποκάλυψης (1:1-8)
• πρόλογος στο κεφ. 1:1-3 ο οποίος τονίζει την θεϊκή εξουσία του βιβλίου.
• χαιρετισμός, όπου ο Ιωάννης συστήνει τον εαυτό του και τους παραλήπτες του βιβλίου του.
• δοξολογία στον Θεό, η οποία έμμεσα δείχνει κάποιες από τις βασικές ανησυχίες των παραληπτών του.
Β. Το Όραμα του Χριστού (1:9 – 3:22)
1. Η Περιγραφή του Χριστού (1:9-20) Πριν την περιγραφή του Ιησού,
• ο Ιωάννης εξέφρασε την ενότητά του με τους παραλήπτες του.
• Ο Ιωάννης τονίζει επίσης ότι έλαβε το όραμα αυτό ενώ ήταν «σε πνευματική έκσταση».
Η περιγραφή του Ιωάννη για τον Ιησού
• ο «υιός του ανθρώπου» ο οποίος περπατούσε ανάμεσα σε επτά λυχνίες.
• ο Ιησούς ήταν μεγαλειώδης, ένδοξος και δυνατός.
2. Επιστολές προς τις Επτά Εκκλησίες (κεφ. 2-3)
Ο Χριστός απεύθυνε επιστολές προς τις επτά εκκλησίες που βρίσκονταν στη Μικρά Ασία.
• Έφεσο
• Σμύρνη
• Πέργαμο
• Θυάτειρα
• Σάρδεις
• Φιλαδέλφεια
• Λαοδίκεια.
Σε γενικές γραμμές, οι επιστολές αυτές ακολουθούν όλες το ίδιο βασικό μοτίβο, με μικρές σχετικά διαφορές στη σειρά. Το μοτίβο αυτό περιέχει πολλά στοιχεία που μοιάζουν με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης:
• απευθύνεται προς καποια εκκλησία
• περιγραφή του Χριστού
• διαβεβαίωση της εκκλησίας
• αξιολόγηση της εκκλησίας
• υποσχέσεις ευλογιών και
• απειλές των καταρών,
• προτροπή υπακοής
α Η εκκλησία της Εφέσου (2:1-7)
Στην επιστολή αυτή, ο Ιωάννης σύστησε τον Ιησού ως εκείνον που κρατά τα επτά αστέρια στο δεξί του χέρι καθώς περπατά ανάμεσα σε επτά χρυσές λυχνίες.
Είχαν αξιέπαινο ζήλο για τη σωστή διδασκαλία, και δεν ανέχονταν την κακή συμπεριφορά.
Ο Ιησούς τους είπε ότι είχαν ξεχάσει την πρώτη τους αγάπη.
β. Η εκκλησία της Σμύρνης (2:8-11)
Ξεκινάει με την περιγραφή του Ιησού ως «τον Πρώτο και τον Έσχατο, ο οποίος πέθανε και έζησε ξανά.»
Αυτή είναι μία από τις δύο μοναδικές επιστολές που δεν περιλαμβάνει κανέναν έλεγχο για λάθη.
Αντιμετώπιζε σοβαρό διωγμό, ίσως εξαιτίας των άπιστων Ιουδαίων.
γ. Η εκκλησία της Περγάμου 2:12-17
Ο Χριστός «έχει ένα κοφτερό δίκοπο ξίφος». (Αποκ. 2:13-14)
δ. Η εκκλησία των Θυάτειρων (2:18-29)
Ο Ιωάννης περιέγραψε τον Ιησού ως φωτιά, με μάτια σαν φλόγα φωτιάς και πόδια σαν χαλκολίβανο. (Αποκ. 2:19-20)
Δεν είχε χάσει την πρώτη της αγάπη για τον Χριστό. Όμως ανέχονταν την ψευδοδιδασκαλία μια συγκεκριμένης γυναίκας, την οποία ο Ιησούς υποτιμητικά την ονόμασε «Ιεζάβελ».
ε. Η εκκλησία των Σάρδεων ο Ιωάννης αναφέρεται στα επτά Πνεύματα και στα επτά αστέρια που ήταν στο χέρι του Ιησού. Η αξιολόγησή του για την εκκλησία αυτή ήταν σοβαρή. (Αποκ. 3:1-3)
στ. Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας
Ο Ιωάννης σύστησε τον Ιησού ως εκείνον που κρατάει το κλειδί του Δαβίδ.
Τα λόγια του Ιησού στην εκκλησία αυτή ήταν θετικά, όμως περιείχαν και μια υπονοούμενη προειδοποίηση. (Αποκ. 3:8)
ζ. Η εκκλησία της Λαοδίκειας
Ο Ιωάννης περιέγραψε τον Ιησού ως εκείνον του οποίου τα λόγια είναι το τελικό Αμήν, δηλαδή, ο Ιησούς είναι η ύψιστη εξουσία.
Η αξιολόγησή τους ήταν πολύ αρνητική. (Αποκ. 3:15-16)
Η εκκλησία αυτή είχε ανάγκη να μετανοήσει, αλλιώς ο Ιησούς θα την απέρριπτε.