Τα αποτελέσματα της εσχατολογίας του Παύλου
Ο Παύλος εξέφρασε τη θεολογία του ως επί το πλείστον στα πλαίσια της ποιμαντικής του διακονίας. Εξηγεί τι έκανε ο Θεός για τους πιστούς, στέλνοντας τον Χριστό στη γη και επίσης διδάσκει τους Χριστιανούς πώς θα πρέπει να ζουν, περιμένοντας τη δεύτερη έλευση του Χριστού.
α. Η ένωση με τον Χριστό ως αποτέλεσμα της εσχατολογίας του Παύλου
Στη Ρωμαίους 6:3-4, ο Παύλος εξηγεί ότι η ένωσή μας με τον Χριστό στην πραγματικότητα μας μεταφέρει από αυτήν την εποχή στη μελλοντική.
“Ή μήπως λησμονείτε πως το βάπτισμα στο όνομα του Χριστού σημαίνει συμμετοχή στο θάνατό του; Πραγματικά, το βάπτισμά μας σημαίνει τη συμμετοχή μας στο θάνατο και στην ταφή του Χριστού. Κι όπως ο Πατέρας Θεός με τη δύναμή του ανέστησε το Χριστό από τους νεκρούς, το ίδιο κι εμείς μπορούμε να ζήσουμε μια νέα ζωή” ( Ρωμαίους 6:3-4 ).
“Πέθανε αυτός για να νεκρώσει μια για πάντα την αμαρτία με το σταυρικό του θάνατο, κι η τωρινή του ζωή είναι ζωή κοντά στο Θεό. Έτσι να σκέφτεστε κι εσείς για τον εαυτό σας: Έχετε πεθάνει για την αμαρτία, κι η ζωή σας βρίσκεται πια κοντά στο Θεό χάρη στην ένωσή σας με τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας” (Ρωμ. 6:10-11 ).
Στη Ρωμαίους 6:10-11, η διδασκαλία του Παύλου για την ένωσή μας με τον Χριστό ουσιαστικά αποτελεί μια εφαρμογή της εσχατολογίας στην πρακτική ζωή όλων των πιστών.`