Πατέρα Θεέ, Αιώνιε, Θεέ της Ειρήνης, που ανέστησες από τους νεκρούς τον Κύριο Ιησού, τον Μεγάλο Ποιμένα των προβάτων, τον Φύλακα των ψυχών μας, ομολογούμε: άλλο καταφύγιο δεν έχουμε, η αβοήθητη ψυχή μας κρέμεται από Σένα.
Κύριε, αισθανόμαστε σαν όλα να κρέμονται από μια κλωστή. Καταστάσεις στη ζωή μας που γνωρίζεις καλά, μοιάζουν επίφοβες. Άγχη πολλά μας καταπνίγουν. Το μέλλον, το άγνωστο, ζητήματα υγείας, οικονομικές πιέσεις, σχέσεις, πάντα κάτι φαίνεται να πηγαίνει λάθος.
Κύριε, Αγαθέ Ποιμένα, ομολογούμε ότι το άγχος μας είναι δυνατότερο από την εμπιστοσύνη μας. Μη μας αφήνεις μόνους. Υποστήριξε και παρηγόρησέ μας. Βρίσκουμε ανάπαυση στο γεγονός ότι φροντίζεις τον άστεγο, τον πένητα, τον μεμονωμένο, τη χήρα.
Εσύ μόνο Κύριε μπορείς να μεταστρέψεις την αθλιότητά μας σε θρίαμβο. Είθε σήμερα, με τη χάρη Σου, να θριαμβεύσουμε μέσα στις δοκιμασίες μας.
Έχουμε έρθει στον οίκο της προσευχής: εισάκουσε Κύριε την κραυγή μας.
Έχουμε έρθει στον οίκο της δοξολογίας: ξύπνησε μέσα μας μια ευγνώμονα καρδιά.
Έχουμε έρθει στον οίκο της θείας οδηγίας: δώσε την ευλογία Σου στον Λόγο που θα κηρυχθεί.
Είθε όσοι έχουν ώτα να ακούσουν με χαρά τη διακήρυξη της Αλήθειας Σου.
Φώτισε τους αγνώμονες, αφύπνισε τους απερίσκεπτους, διεκδίκησε τους περιφερόμενους, στήριξε τους αδύναμους, παρηγόρησε τους δοκιμαζόμενους, θεράπευσε τους τραυματισμένους.
Προετοίμασε έναν λαό για Σένα, Κύριε.
Έχεις συγχωρήσει τις ανομίες μας,
Έχεις λυτρώσει τις ζωές μας από την καταστροφή,
Έχεις στεφανώσει όλους μας με αγαθότητα κι έλεος,
Έχεις ξεδιψάσει τις ανάγκες μας με πλούσιες ευλογίες,
Έχεις επιβλέψει πάνω μας με αγάπη πατρική και μητρική.
Ευλογούμε το άγιο όνομά Σου για πάντα. Αμήν.