Προσευχή για την τρίτη Κυριακή του Ιανουαρίου

Γεμάτε χάρη Θεέ, Παρηγορητή όλων όσοι Σε εμπιστεύονται,

Αναγνωρίζουμε ότι η εμπιστοσύνη μας είναι ασταθής.

Συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα που μας προκαλούν άγχος:

Ζητήματα υγείας… η ζωή είναι τόσο εύθραυστη.

Οικονομικές πιέσεις… αγαπημένα πρόσωπα που εξαρτώνται από εμάς.

Οικογενειακές καταστάσεις… Κακές αποφάσεις έχουν οδηγήσει σε κακές συμπεριφορές.

Κύριε, όπως ο Δαβίδ, έχουμε ανάγκη να σου πούμε όλα μας τα προβλήματα.

Αισθανόμαστε χτυπημένοι, τραυματισμένοι, συγκλονισμένοι, αβοήθητοι—

Γεμάτοι φόβο εν τω μέσω των συνθηκών μας.

Η όρασή μας περιορίζεται στη σημερινή ημέρα.

Δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τις συνθήκες αυτές.

Μέσα σε τέτοιες καταστάσεις ο Δαβίδ διακήρυξε:

Ο Θεός είναι το καταφύγιό μου.

Καταφύγιο…

Ο Θεός είναι η καταφυγή μου, η προστασία, η ασφάλεια, η σιγουριά, το αγκυροβόλι, η πηγή, η ανάπαυση, η βοήθεια, η άμυνα, η στήριξη, η φύλαξη, το λιμάνι, το φρούριο, η πρόνοια, η θαλπωρή, ο ιερός τόπος.

Όταν σκεφτόμαστε όλα όσα είσαι, ομολογούμε ότι δεν έχουμε άλλον σαν Εσένα. Μη μας αφήνεις μόνους. Στήριξε τις ψυχές μας. Από Σένα μόνο περιμένουμε.

Κύριε, ο αιώνιος Λόγος Σου μας βεβαιώνει ότι είσαι ετοιμότατη βοήθεια, εδώ, τώρα, εγγύς, όχι μακρινή βοήθεια, όχι φειδωλή βοήθεια, όχι αργοπορημένη βοήθεια, όχι ανεπαρκής βοήθεια, όχι φανταστική ή εφήμερη βοήθεια…

Αλλά κραταιά, ουσιαστική, άμεση, αποτελεσματική, δυνατή βοήθεια στον καιρό της ανάγκης. Τώρα στον οίκο Σου, στην παρουσία Σου, όλοι μας ομολογούμε τις αμαρτίες μας, τις ανάγκες μας, την απόλυτη εμπιστοσύνη μας σε Σένα.

[σιωπηλή προσευχή εξομολόγησης]

Σ’ ευχαριστούμε Πατέρα Θεέ. Με ανανεωμένη δύναμη, ξεδιψάμε τις ψυχές μας με τα λόγια της Γραφής: Σύ, Κύριε, για χάρη μας αίσιο τέλος δίνεις, αιώνια διαρκεί η αγάπη Σου. Μεγάλε Ποιμένα, κάνε το αυτό αληθινό: τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, γείτονες, φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι… όλοι όσοι έχουν μάτια να δουν και αυτιά να ακούσουν, να γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι πιστός! Το όνομά Σου θα ευλογούμε στον αιώνα!

Αμήν.