210 32 31 079 [email protected]
BLOG

Σκέψου Αλλιώς

5 τρόποι για να αγαπήσουμε τον Χριστό μαζί με τα παιδιά μας αυτό το Πάσχα

5 τρόποι για να αγαπήσουμε τον Χριστό μαζί με τα παιδιά μας αυτό το Πάσχα

Απρ 21, 2022 | Χριστιανική Ζωή, Οικογένεια

«Μαμά, γιατί το Πάσχα γεμίζει ο τόπος με λαγουδάκια; Τι σχέση έχουν με τη γιορτή;»

Πολλοί χριστιανοί παλεύουν με την εμπορευματοποίηση του Πάσχα. Οι γονείς ρωτούν: «Είναι δυνατόν τα παιδιά μας να απολαμβάνουν το κυνήγι των πασχαλινών αυγών και να συνεχίζουν να αγαπούν τον Ιησού;» Οι χριστιανοί γονείς χρειάζεται να κατανοήσουν την ευθύνη που έχουν να μιλήσουν στα παιδιά τους για το σχέδιο του Θεού για σωτηρία (Ψαλμοί 78:4–7). Αναρωτιέστε πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να επιθυμούν τον Ιησού ως τον μεγαλύτερο θησαυρό τους;

Πιστεύω πως είναι πραγματική ευλογία το γεγονός ότι η κοινωνία μας δίνει ακόμα χρόνο και θέση στη γιορτή του Πάσχα, ακόμα κι αν πολλοί χάνουν το νόημα. Οι μέρες αυτές μας δίνουν τη δυνατότητα να αναζητήσουμε ευκαιρίες με τα παιδιά μας αλλά και με το φιλικό μας περιβάλλον, για να γιορτάσουμε! Το πιο σημαντικό είναι να αναζητήσουμε ευκαιρίες για να μοιραστούμε την ιστορία της ανάστασης και την χαρά που πλημμυρίζει τις καρδιές μας! Ακολουθούν πέντε ιδέες για το πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό:

1. Διαβάστε την ιστορία της ανάστασης.

Τα περισσότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας απολαμβάνουν να παρακολουθούν την πλοκή μιας καλής ιστορίας. Οι γονείς που μοιράζονται με τα μικρά παιδιά τους τις βασικές αλήθειες του ευαγγελίου – την αγάπη του Θεού, την αμαρτία μας και τη σωτηρία του Ιησού Χριστού – θέτουν ένα γερό θεμέλιο για την πίστη των παιδιών τους.

Χρησιμοποιήστε μια εικονογραφημένη παιδική Βίβλο για να κρατήσετε τα μικρά παιδιά αφοσιωμένα. Καθώς μεγαλώνουν, θα αναγνωρίζουν τις βιβλικές έννοιες που έχουν μάθει. Εάν έχετε ένα παιδί 4 ή 5 ετών, μην αμφισβητείτε την ετοιμότητά του έρθει σε επαφή με την ιστορία του Πάσχα από ένα βιβλίο με εικόνες ή μια Βίβλο για παιδιά.

Προσαρμοστείτε στις δυνατότητες κατανόησης και προσοχής του παιδιού σας. Η σταθερή ανάγνωση ακόμη και δύο εδαφίων, διαμορφώνει τη ζωντανή συνήθεια της μελέτης της Αγίας Γραφής. Με τη χάρη του Θεού, τα παιδιά σας θα περάσουν τη ζωή τους μαθαίνοντας να εμπιστεύονται τον Θεό στον οποίο αναφέρεται η ιστορία του Πάσχα.

2. Γιορτάστε και χαρείτε για την ιστορία της ανάστασης.

Καθώς τα παιδιά σας μεγαλώνουν, βρείτε δημιουργικούς τρόπους για να γιορτάσετε και να απολαύσετε τα καλά νέα της ανάστασης μαζί ξανά και ξανά. Μια από τις πρώτες μου αναμνήσεις από το Πάσχα ήταν όταν ο μπαμπάς μάς ξυπνούμε λέγοντας «Χριστός Ανέστη!» Από πολύ μικρός έμαθα να απαντάω: «Αληθώς ανέστη!» Έβλεπα τη χαρά αυτής της αλήθειας στα μάτια του πατέρα μου.

Σκεφτείτε την ιδέα να οργανώσετε τα μικρότερα παιδιά του δημοτικού για να παρουσιάσουν μια μικρή παράσταση με την ιστορία της ανάστασης σε μια λατρεία για όλη την οικογένεια στο σπίτι. Ο αγώνας του Πέτρου και του Ιωάννη προς τον τάφο στο Ιωάννης 20 θα είναι σίγουρα διασκεδαστικός!

Τα παιδιά ελπίζουν σε πολλά πράγματα που μπορεί να συμβούν ή να μην συμβούν. Όταν οι γονείς διαμορφώνουν τη χαρά της ελπίδας στον Θεό, δείχνουν στα παιδιά αυτό που είναι βέβαιο – την αλήθεια των υποσχέσεων του Θεού. Ο Ιησούς Χριστός πέθανε στο σταυρό για να πληρώσει την τιμωρία για την αμαρτία μας και για να ανοίξει τον δρόμο, ώστε να μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό και να γίνουμε παιδιά Του. Αναστήθηκε, κερδίζοντας για εμάς τη μάχη ενάντια στην αμαρτία και τον θάνατο για πάντα (Α΄ Κορινθίους 15:20–23). Γιορτάστε γι’ αυτές τις αλήθειες του ευαγγελίου και δώστε στα παιδιά σας ένα συναρπαστικό όραμα πίστης στον Ιησού Χριστό!

3. Καταγράψτε την ιστορία της ανάστασης.

Τα παιδιά δεν μπορούν να δουν τον Ιησού με τα μάτια τους, αλλά μπορούμε να τα βοηθήσουμε να δουν τον Ιησού μέσα στον λόγο του Θεού. Μια μέθοδος που μπορεί να τα βοηθήσει είναι το ημερολόγιο. Το ημερολόγιο βοηθά τα παιδιά να συγκεντρωθούν και να μάθουν. Ο Θεός έφτιαξε τον εγκέφαλό μας έτσι ώστε η διαδικασία της γραφής ή της εξαγωγής συμπερασμάτων να μας βοηθά να σκεφτόμαστε και να θυμόμαστε. Τίποτα δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή ενός παιδιού από τον λόγο του Θεού. Όταν σημειώνουμε τι είναι αλήθεια για τον Θεό, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται θαυμαστά στις καρδιές μας!

Να πώς να ξεκινήσετε. Αφού διαβάσετε μια περικοπή από τη Βίβλο, παρακινήστε τα παιδιά σας να σκεφτούν τι μας διδάσκουν οι πράξεις του Ιησού Χριστού στην ιστορία για το ποιος είναι. Καθώς τα παιδιά σας σημειώνουν τις απαντήσεις τους, στρέψτε την προσοχή τους στον χαρακτήρα του Χριστού. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να το χρησιμοποιήσει αυτό για να τα βοηθήσει να κατανοήσουν και να θυμηθούν την αγάπη του Ιησού Χριστού.

4. Συζητήστε την ιστορία της ανάστασης.

Καθώς πλησιάζει το Πάσχα, αφιερώστε χρόνο για να μιλήσετε με τα παιδιά σας για την πορεία του Ιησού Χριστού προς τον σταυρό. Σε μια οικογενειακή λατρεία/μελέτη, μπορείτε να κάνετε δύσκολες ερωτήσεις και να βρείτε απαντήσεις για τους λόγους που ο Ιησούς πέθανε.

Να είστε έτοιμοι! Τα παιδιά σας μπορεί να κάνουν δύσκολες ερωτήσεις: «Αν ο Ιησούς Χριστός δεν έκανε τίποτα κακό, γιατί τον κατηγόρησαν οι άνθρωποι; Γιατί φώναζαν εναντίον του Ιησού και τον χτυπούσαν;» Οι ερωτήσεις των παιδιών σας θα σας δώσουν ευκαιρίες για να καταλάβετε πώς η καρδιά τους ανταποκρίνεται στην αλήθεια και θα μπορέσετε να μοιραστείτε μαζί τους πώς ο Ιησούς πήρε την ενοχή που μας άξιζε και την ντροπή που νιώθουμε γι’ αυτήν. Βοηθήστε τα παιδιά σας να καταλάβουν ότι ο Ιησούς δεν ήρθε μόνο για να πεθάνει για τα άσχημα πράγματα που κάνουμε, αλλά και για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις αμαρτωλές μας επιθυμίες. Μάλιστα, υπόσχεται ότι μια μέρα θα αφαιρέσει για πάντα τις συνέπειες της αμαρτίας και όλα τότε θα γίνουν καινούργια.

5. Προσευχηθείτε για αναστημένες καρδιές.

Ένας γονιός σπάνια χρειάζεται να βοηθήσει τα παιδιά του να βρουν όλα τα σοκολατένια αυγά που έκρυψε για το πασχαλινό παιχνίδι. Για να βοηθήσετε όμως τα παιδιά σας να ανακαλύψουν την αληθινή χαρά στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, χρειάζεται ένθερμη προσευχή και επίμονη προσπάθεια! Ως γονείς, μπορούμε να ζητάμε από τον Θεό επιμονή στο έργο της διαπαιδαγώγησης και μπορούμε να παρακαλούμε για τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος. Πρόσφατα ένας φίλος με ρώτησε αν αξίζουν τον κόπο οι οικογενειακές μελέτες στο σπίτι με όλη την οικογένεια. Η σύντομη απάντηση είναι «Ναι!» Καθώς μοιραζόμαστε την πολύτιμη τροφή του λόγου του Θεού, προσευχόμαστε και πιστεύουμε ότι ο Θεός δίνει πίστη στα παιδιά που ακούν τα Καλά Νέα του ευαγγελίου (Ρωμαίους 10:17). read more

Επ. 06 “Η ευτυχία ως παρακαταθήκη του καλλιτέχνη και του προφήτη”

Επ. 06 “Η ευτυχία ως παρακαταθήκη του καλλιτέχνη και του προφήτη”

Απρ 18, 2022 | Σκέψου Αλλιώς - Podcast

 

Μπορείτε να το ακούσετε και στο Spotify.

Στο επεισόδιο αυτό φιλοξενούμε τον Τιμόθεο Κούμαρ, ποιμένα της Εκκλησίας Εξαρχείων ο οποίος μας μιλάει για τη σχέση μεταξύ της ευτυχίας και του προφητικού οράματος, και για το πως αυτό μας βοηθάει να προσεγγίσουμε, αλλά και να ακουμπήσουμε, την ευτυχία ως χριστιανοί στο σήμερα.

Πρόσθετο υλικό: astirtisanatolis.gr/το-νόημα-της-πόλης

Πρέπει να μιλήσουμε για τον Μπρούνο

Πρέπει να μιλήσουμε για τον Μπρούνο

Απρ 7, 2022 | Θεολογία, Πολιτισμός, Οικογένεια

Η ταινία της Disney “Encanto” μας δείχνει τον Σωτήρα!

σκέψεις του RYAN MACDONALD στο thegospelcoalition.org

Tο τραγούδι «Δεν μιλούν για τον Μπρούνο» βρίσκεται στην πρώτη δεκάδα του παγκόσμιου billboard για 14 συνεχόμενες εβδομάδες, ενώ έχει σκαρφαλώσει και στην 1η θέση! Όλα αυτά γιατί τα παιδιά μας ζητούν να παίζει ασταμάτητα στο αυτοκίνητο, στο σπίτι και δε σταματούν να το τραγουδούν.

Ομολογουμένως το τραγούδι είναι πολύ πιασάρικο και ξεχωρίζει από την ταινία για καλό λόγο! Ο μυστηριώδης, αποξενωμένος θείος Μπρούνο αποδεικνύεται πως είναι το επίκεντρο της πλοκής του Encanto. Η ιστορία ακολουθεί μια μαγική οικογένεια, τους Μαντριγάλ, σε ένα κρυφό μέρος της Κολομβίας που ονομάζεται Encanto (στα αγγλικά σημαίνει «γοητευμένος» ή «χαρά /απόλαυση»). Η μαγεία του Encanto έχει ευλογήσει όλα τα παιδιά των Μαντριγάλ με ξεχωριστά χαρίσματα εκτός από τη Μίραμπελ. Η περίεργη έλλειψη χαρίσματος της Μίραμπελ είναι η πρώτη ένδειξη ότι η μαγεία του Encanto βρίσκεται σε κίνδυνο. Η Μίραμπελ ξεκινά την αναζήτησή της για να ανακαλύψει το πρόβλημα κι έτσι οδηγείται στον Μπρούνο, ο οποίος έχει απορριφθεί από την οικογένεια λόγω των προφητειών του για καταστροφή. Ο Μπρούνο προειδοποιούσε τα μέλη της οικογένειας για το μέλλον και όταν πραγματοποιούνταν οι προβλέψεις του, όλοι τον κατηγορούσαν!

Αυτή είναι η δυναμική του «Δεν μιλούν για τον Μπρούνο». Ακούστε το εδώ:  

 

Καθώς έβλεπα την ταινία δεν μπορούσα να μην παρατηρήσω τους παραλληλισμούς μεταξύ του Μπρούνο (του προφήτη που τον απέρριψαν επειδή λέει την αλήθεια) και του Ιησού Χριστού. Αμφιβάλλω αν κάποιος από αυτούς τους παραλληλισμούς δημιουργήθηκε από τη Disney και είναι πιο σοφό να αποφεύγουμε να βλέπουμε στους χαρακτήρες των ταινιών περισσότερο τον «τύπο του Χριστού» από όσο υπάρχει. Αλλά, όπως θα έλεγε και η Sally Lloyd-Jones, το “Encanto” είναι μια ταινία που ψιθυρίζει το όνομα του Ιησού. Ορίστε τι εννοώ.

1. Ο προφήτης απορρίπτεται και φιμώνεται επειδή λέει την αλήθεια.

Όπως ο Χριστός, ο Μπρούνο είναι ένας προφήτης χωρίς αναγνώριση στην πατρίδα του (Μάρκος 6:4). Ο καλοπροαίρετος θείος Μπρούνο λέει την αλήθεια σε όσους αγαπά με θέλοντας να τους προετοιμάσει γι’ αυτό που θα ακολουθήσει. Ωστόσο, αντί να λάβουν την προειδοποίηση, όσοι ακούν τα λόγια του, δεν κατανοούν τις προβλέψεις του και τον κατηγορούν πως προκαλεί την καταστροφή. Το ίδιο ισχύει και για τον Χριστό στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (κεφ. 12), όταν ο Ιησούς βγάζει το δαιμόνιο από έναν τυφλό και κωφάλαλο άνδρα. Οι Φαρισαίοι παρακολουθούν αυτό το θαύμα αλλά κατηγορούν τον Ιησού πως το έκανε με τη δύναμη του Σατανά (εδ. 24). Ο Ιησούς τους εξηγεί ότι αν ο Σατανάς επιτεθεί στον εαυτό του, το βασίλειό του σύντομα θα καταρρεύσει. «Αν όμως εγώ βγάζω τα δαιμόνια με το Πνεύμα του Θεού», συνεχίζει ο Ιησούς, «αυτό σημαίνει πως έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού» (Ματθαίος 12:28).

Έτσι και η οικογένεια των Μαντριγάλ, ως «μια διχασμένη οικογένεια», κυριολεκτικά καταρρέει. «Πώς θα σταθεί πια η κυριαρχία της;» Οι Μαντριγάλ δεν μπορούν να δουν ότι ο Μπρούνο μπορεί να είναι ένας προφήτης που φέρνει τη βασιλεία και αντί να την καταστρέφει.

Όπως και ο Μπρούνο, ο προφήτης που λέει την αλήθεια, ο Ιησούς Χριστός, απορρίπτεται από τους ίδιους τους οπαδούς του, ακόμη κι από κάποιους που ανήκουν στον στενό κύκλο του, όπως ο Πέτρος, ο οποίος μαλώνει τον Ιησού επειδή φανερώνει τα πάθη του (Ματθαίος 16:22) και στη συνέχεια αρνείται ότι Τον γνωρίζει (Ματθαίος 26:69–75). Στην πραγματικότητα, η θρασύτατη άρνηση του Πέτρου για οποιαδήποτε σχέση με τον Ιησού μοιάζει πολύ με την ντροπή των Μαντριγάλ που τους οδηγεί να κόψουν κάθε επαφή με τον Μπρούνο. Ο Πέτρος και οι άλλοι που εγκατέλειψαν τον Ιησού μπορεί επίσης να είπαν: «Δεν μιλάμε για τον Ιησού!»

Ο Ιησούς «ήρθε στον τόπο το δικό του, και οι δικοί του δεν τον δέχτηκαν» (Ιωάννης 1:11). Όπως ο Μπρούνο, έτσι και ο Ιησούς είναι ένας προφήτης που, επειδή λέει την αλήθεια, οι δικοί του άνθρωποι Τον απορρίπτουν και Τον αποφεύγουν.

2. Ο προφήτης που απέρριψαν και φίμωσαν είναι στην πραγματικότητα αυτός που κρατά την οικογένεια ενωμένη.

Η οικογένεια Μαντριγάλ νόμιζε ότι ο Μπρούνο είχε φύγει. Ωστόσο, στην αναζήτηση της αλήθειας η Μιραμπέλ ανακαλύπτει ότι στην πραγματικότητα ζει μέσα στους τοίχους του οικογενειακού τους σπιτιού. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Κρατάει και το σπίτι ενωμένο. Παρόλο που τον έχουν απορρίψει, ο Μπρούνο παραμένει ενεργός, εργάζεται ανιδιοτελώς για το καλό της οικογένειας. Επισκευάζει τους ραγισμένους τοίχους που προκλήθηκαν από την άδικη απόρριψή του από την  ίδια του την οικογένεια.

Ο Μπρούνο, ο γιος που απορρίφθηκε, είναι αυτός που μεσολαβεί για λογαριασμό της ίδιας της οικογένειας που τον πρόδωσε. Τι υπέροχη εικόνα του Χριστού! Ενώ βρισκόταν στον σταυρό, οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς τον κορόιδευαν: «Τους άλλους τους έσωσε· τον εαυτό του δεν μπορεί να τον σώσει». (Ματθαίος 27:42). Αλλά όπως επισημαίνει ο D. A. Carson «Αν είχε σώσει τον εαυτό Του, δεν θα μπορούσε να σώσει άλλους. Ο μόνος τρόπος για να σώσει τους άλλους, ήταν ακριβώς με το να μην σώσει τον εαυτό Του». Η ομορφιά της ανιδιοτελούς αγάπης του Χριστού για την οικογένειά του, ακόμα και όταν Τον έχουν απορρίψει, αποτυπώνεται καλύτερα στα λόγια Του στον σταυρό: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λουκάς 23:34). Και ο Μπρούνο θρηνεί που η οικογένειά του δεν ξέρει τι κάνει, αλλά τους αγαπά ούτως ή άλλως και τους συγχωρεί πρόθυμα.

3. Η οικογένεια «θεραπεύεται» μόνο όταν δεχτεί πίσω τον προφήτη που απέρριψε.

Η λύση στο πρόβλημα του Encanto έρχεται όταν η οικογένεια αγκαλιάζει τον Μπρούνο και τον δέχεται πίσω. Το τραγούδι που παίζει κατά τη διάρκεια αυτής της όμορφης σκηνής της αποκατάστασης ονομάζεται «Όλοι εσείς εδώ» (“All of You”). Η γιαγιά, η οποία είναι η αρχηγός της οικογένειας, καλωσορίζει τον Μπρούνο με ανοιχτές αγκάλες τραγουδώντας: «Το θαύμα το κρατάς, το ζεις το ξεπερνάς, το θαύμα είναι αυτό: όλοι εσείς εδώ. Το θαύμα το κοιτώ, όλοι εδώ!» Μόνο αφού η οικογένεια δεχτεί τον Μπρούνο ως «θαύμα», μπορούν να αρχίσουν να θεραπεύουν και να ξαναχτίζουν τον χαλασμένο παράδεισό τους. read more

Η δύναμη της συνήθειας καθώς διδάσκουμε τα παιδιά μας για τον Θεό

Η δύναμη της συνήθειας καθώς διδάσκουμε τα παιδιά μας για τον Θεό

Μαρ 8, 2022 | Οικογένεια

Το κολοσσιαίο κάλεσμα της γονεϊκότητας αποτελείται από εκατομμύρια φαινομενικά ασήμαντα γεγονότα. Συχνά νιώθουμε σαν μια θολή στιγμή, φάση ή εποχή να ρέει στην επόμενη πριν ακόμα προλάβουμε να το καταλάβουμε. Ο σύζυγός μου και εγώ φτιάχνουμε κανόνες, θέτουμε όρια και προσπαθούμε να τα επιβάλλουμε με συνέπεια. Προσπαθούμε να θυμόμαστε ότι ο στόχος μας είναι να προσανατολίσουμε τις καρδιές των παιδιών μας ώστε να έχουν τον Χριστό στο κέντρο τους, αντί απλώς να αναζητούμε εξωτερικές αλλαγές συμπεριφοράς. Αλλά μετά περνά ο καιρός και δεν βλέπουμε κανένα απολύτως καρπό. Όταν τα παιδιά μας είναι υπάκουα, συχνά νιώθουμε ότι απλώς προσπαθούν να αποφύγουν τις συνέπειες της κακής συμπεριφοράς. 

Οι προσπάθειές μας κάνουν άραγε κάποια διαφορά; Όλες οι συζητήσεις από καρδιάς, η απομνημόνευση της Αγίας Γραφής και οι οικογενειακές λατρείες διεισδύουν στις καρδιές και τις ψυχές των μικρών μας ή τα κάνουμε μόνο μηχανικά; Λοιπόν, κάτι συνέβη πρόσφατα που μου θύμισε τι καλούμαι να κάνω ως μητέρα και πώς οι συνήθειες που δημιουργούμε στα σπίτια μας μπορούν, με τη χάρη του Θεού, να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις καρδιές των μικρών μας. 

Ένα από εκείνα τα κυριακάτικα πρωινά 

Το να πηγαίνουμε μαζί στην εκκλησία ως οικογένεια είναι κάτι που περιμένω με ανυπομονησία κάθε Κυριακή. Αλλά μια μέρα, κατά κάποιο τρόπο ήξερα ότι θα ήταν ένα από εκείνα τα Κυριακάτικα πρωινά, τα δύσκολα. Στις λίγες ώρες που μεσολάβησαν από όταν ξυπνήσαμε μέχρι να φύγουμε για την εκκλησία, ο σύζυγος μου κι εγώ νιώθαμε σαν να είχαμε τρέξει σε μαραθώνιο. Είχαμε να φτιάξουμε πρωινό, να κάνουμε μπάνιο και να ντύσουμε τρία μικρά παιδιά, κάνοντας τον διαιτητή στις λογομαχίες τους και διορθώνοντας κακές συμπεριφορές. 

Μέχρι να καθίσουμε στη θέση μας στην εκκλησία, είχα ήδη μιλήσει έντονα στα παιδιά, τονίζοντας ότι πρέπει γρήγορα να φύγουμε απ’ το σπίτι και ήμουν απότομη με τον άντρα μου. Αν υπήρξε ποτέ κάποια Κυριακή που χρειαζόμουν πραγματικά να ακούσω τον λόγο του Θεού, ήταν εκείνη η Κυριακή, αλλά δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Τα παιδιά μου έμοιαζαν σαν να είχαν κάνει μια συμφωνία μεταξύ τους να είναι τα παιδιά με τις περισσότερες ανάγκες του πλανήτη εκείνη την ημέρα. Υπήρχαν διαλείμματα για τουαλέτα, ατελείωτα αιτήματα και η προσωπική μου αγαπημένη, η καλή παλιομοδίτικη γκρίνια. 

Σκέφτηκα «γιατί είμαι καν εδώ;» Δεν έχω ακούσει ούτε δύο συνεχόμενες προτάσεις του κηρύγματος. Τα παιδιά μου δεν ακούνε τίποτα. Αυτό δεν είναι εποικοδομητικό για κανέναν μας. Θα έπρεπε απλώς να είχα μείνει σπίτι και να παρακολουθήσω μία από τις εκπομπές στην τηλεόραση. Κοίταξα τριγύρω όλα τα άλλα παιδιά που κάθονταν στη λατρεία με τα «φωτοστέφανα» τους και αποθαρρύνθηκα. Προφανώς έκανα κάτι λάθος και απέτυχα στην ανατροφή των παιδιών μου. Έφυγα από την εκκλησία εκείνη την ημέρα νιώθοντας απίστευτα εκνευρισμένη με τα παιδιά μου και με τον εαυτό μου. 

Η δύναμη της τελετουργίας και της συνήθειας 

Ο Θεός όμως, με όλη Του την καλοσύνη, αποφάσισε να μου ανοίξει τα μάτια την επόμενη Κυριακή. Τα καταφέραμε (ζωντανοί) μέχρι να τελειώσει το κήρυγμα και ήταν η ώρα για το Δείπνο του Κυρίου. Ενώ κρατούσα το ποτήρι με το κρασί, παρατήρησα ότι η 3,5 ετών κόρη μου είχε γεμίσει το καπάκι του μπουκαλιού της με νερό και περίμενε με ανυπομονησία τη στιγμή που θα πιούμε όλοι μαζί. Ήταν το πιο χαριτωμένο πράγμα που είχα δει ποτέ. Στην ηλικία της δεν μπορούσε να καταλάβει πλήρως τι είναι η Θεία Κοινωνία, αλλά ήθελε να συμμετάσχει στο τελετουργικό που είχε δει να εκτελείται κάθε Κυριακή από τότε που γεννήθηκε. 

Εκείνη τη στιγμή μπόρεσα να συνδέσω τις τελείες. Τα παιδιά μας δεν θα καταλαβαίνουν πάντα τι κάνουμε γι’ αυτά ή μαζί με αυτά με την πρώτη, δεύτερη, τρίτη ή ίσως και με την χιλιοστή φορά που θα το κάνουμε. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Υπάρχει δύναμη στην τελετουργία και στη συνήθεια. 

Διαμορφώνοντας νου και καρδιά προς δόξα Θεού 

Είναι γεγονός ότι το να πηγαίνουμε τα παιδιά μας στην εκκλησία κάθε Κυριακή για να λατρεύουν τον ζωντανό Θεό, είτε βρέχει είτε έχει ήλιο, με καλή συμπεριφορά ή κακή, διαμορφώνει την καρδιά και το μυαλό τους σχετικά με το τι είναι σημαντικό. Ίσως ακούσουμε ολόκληρο το κήρυγμα ή μόνο μερικές προτάσεις. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο Θεός μας ευλογεί για την υπακοή μας σ’ Αυτόν. Τα παιδιά μας απορροφούν πράγματα, ακόμη και υποσυνείδητα, και ο Θεός μπορεί να τα χρησιμοποιήσει στη ζωή τους. 

Γράφοντας αυτά λοιπόν, θέλω απλώς να ενθαρρύνω όλους εσάς τους γονείς. Μπορεί να μην βλέπουμε τον καρπό των κόπων μας σήμερα, αλλά υπηρετούμε έναν παντοδύναμο Θεό που συχνά χρησιμοποιεί πολύ συνηθισμένα μέσα για να ολοκληρώσει το έργο Του. Συνεχίστε να είστε σταθεροί στις προσπάθειές σας να κατευθύνετε τις καρδιές και τις ζωές των παιδιών σας προς το μέρος Του. Τι καταπληκτική ευκαιρία έχουμε ως γονείς να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση των συνηθειών των μικρών μας, ενώ είναι ακόμα κάτω από τη φροντίδα μας.

Μετάφραση από τo beautifulchristianlife.com, από το blog της Erica Chase

Επ. 06 “Η ευτυχία ως παρακαταθήκη του καλλιτέχνη και του προφήτη”

Επ.04 “Όταν ο ήλιος δύει: Αγαπώντας τους γονείς μας στο τέλος της ζωής τους”

Φεβ 13, 2022 | Σκέψου Αλλιώς - Podcast

Μπορείτε να το ακούσετε και στο Spotify.

Στο επεισόδιο αυτό ο ποιμένας της εκκλησίας μας Γιώτης Κανταρτζής συνομιλεί με την εκπαιδευτικό κ. Αντιγόνη Νουσίου για το πρακτικό και συναισθηματικά φορτισμένο θέμα της φροντίδας των ηλικιωμένων γονέων μας καθώς πλησιάζουν στο τέλος της ζωής τους.

Pin It on Pinterest